Ακμή σκύλου

Μια κοινή φλεγμονώδης ασθένεια του δέρματος που συνοδεύεται από ακμή ή σπυράκια ονομάζεται ακμή (acne vulgaris). Στα γραπτά του Αριστοτέλη και του Ιπποκράτη υπάρχουν περιγραφές παθολογίας, που είναι πέρα ​​από κάθε αμφιβολία ότι αυτοί οι μεγάλοι θεραπευτές της αρχαιότητας περιγράφουν την ακμή. Τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, έχουν ακμή. Οι φυλές Shorthair - μπόξερ, Dobermans, Shar Pei, μπιφτέκια και μπουλντόγκ είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε αυτή την ασθένεια.

Αιτίες της παθολογίας

Παρά το μακρύ ιστορικό της μελέτης της νόσου, οι αιτίες της ακμής δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητές. Η ακμή είναι η πιο συχνή, επαναλαμβανόμενη, φλεγμονώδης ασθένεια της παλιρροϊκής θυλακοειδούς συσκευής. Λόγω της υπερλειτουργίας των σμηγματογόνων αδένων, τα στομάτα αποκλείονται, εμφανίζεται φλεγμονή και, μετά την προσχώρηση μιας δευτερογενούς λοίμωξης, εξοντώσεως. Σε σκύλους, η ακμή εντοπίζεται στο πρόσωπο, λιγότερο συχνά στην περιοχή της ρίζας της ουράς, του πρωκτού σφιγκτήρα και του σώματος. Αιτίες της ακμής είναι:

• ορμονική ανισορροπία.
• πολυγονική κληρονομικότητα.
• τραυματισμούς ·
• υπεριώδη ακτινοβολία.
• άγχος

Η ορμονική θεωρία της ακμής επιβεβαιώνει τη συχνότητα εμφάνισης της νόσου. Η ακμή είναι πιο συχνή στα κουτάβια και στα μικρά σκυλιά. Κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης, αυξάνεται το επίπεδο ενεργού τεστοστερόνης, το οποίο διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των κερατινοκυττάρων (κύτταρα της επιδερμίδας) και την παραγωγή ενός ειδικού μυστικού.

Σε περίπτωση παραβίασης της εκροής τους, οι αδένες του δέρματος αποκλείονται και σχηματίζεται ένα βύσμα που αποτελείται από απολεπισμένα δερματικά κύτταρα, σμήγμα και μικροοργανισμούς. Ως αποτέλεσμα, αναπτύσσεται μια φλεγμονώδης διαδικασία. Στο σημείο της απόφραξης, εμφανίζεται ένα πρήξιμο, ένα πυκνό κόκκινο χτύπημα, το οποίο σταδιακά μετατρέπεται σε ένα απόστημα.

Η εμφάνιση της ακμής επηρεάζεται επίσης από το επίπεδο του λινολεϊκού οξέος. Με πολύ χαμηλό επίπεδο οξέος, ενεργοποιείται η διαδικασία απολέπισης του επιθηλίου του δέρματος και ενεργοποιείται η σύνθεση των αντιφλεγμονωδών κυτοκινών. Η συγγενής υπερευαισθησία των υποδοχέων των σμηγματογόνων αδένων στα ανδρογόνα συμβάλλει στην εμφάνιση της ακμής.

Στους αγωγούς των σμηγματογόνων αδένων και στην επιφάνεια του δέρματος είναι το βακτήριο Propionibacterium acne, το οποίο, με μείωση της ανοσίας, αρχίζει να πολλαπλασιάζεται γρήγορα, προκαλώντας φλεγμονή των σμηγματογόνων αδένων. Το βακτήριο συνθέτει λιπάση, υαλουρονιδάση, πρωτεάση και διεγείρει τη δραστηριότητα των κυτοκινών. Ο σταφυλόκοκκος συμμετέχει επίσης στη φλεγμονώδη διαδικασία. Επιπλέον, η νευροενδοκρινική λειτουργία ενεργοποιείται στους σμηγματογόνους αδένες, σε απόκριση του στρες, για να προάγει την εμφάνιση της ακμής. Αποδεικνύεται ότι η ακμή εμφανίζεται επίσης στο παρασκήνιο των φλεγμονωδών διεργασιών που προκαλούνται από τραυματισμούς.

Ταξινόμηση και συμπτώματα της νόσου

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες κατηγοριών ακμής που διευκολύνουν τη δουλειά ενός γιατρού στη διάγνωση και τη συνταγογράφηση της θεραπείας. Για παράδειγμα, διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές ακμής:

• μη-φλεγμονώδη (comedonal acne) - αυτά περιλαμβάνουν microcomedo, ανοικτές comedones ή σπυράκια, κλειστά ή whiteheads με ελαφρά φλεγμονή. Αυτές οι μορφές συνδέονται με την απόφραξη των σμηγματογόνων αδένων και εμφανίζονται σε σκύλους μόνο σε ομαλό δέρμα στην περιοχή των χειλέων, πρωκτό ·
• φλεγμονώδη ακμή, τα οποία χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση φλύκταινας, παλμών, κόμβων και έντονη φλεγμονώδη διαδικασία. Εμφανίζονται με την ήττα ενός άλλου τύπου σμηγματογόνων αδένων, που βρίσκονται στη βάση των αφράτων και τριχωτών τριχών, ώστε να μπορούν να εντοπιστούν στο πρόσωπο, κάτω σιαγόνα, στη βάση της ουράς και στον κορμό του σκύλου.
• οι σοβαρές μορφές ακμής εκδηλώνονται με τη μορφή συρρέοντων, γεμάτων σφαιρικούς σχηματισμούς, κυστικής κυστικής και ακμής παλινδρόμησης. Μετά την εμφάνιση των ουλών τους, οι ουλές, το παχύ έντερο και οι περιοχές υπερδιέγερσης.

Εκτός από τη φλεγμονή και την υπερφόρτωση, η εμφάνιση της ακμής σε σκύλους μπορεί να συνοδεύεται από κνησμό και πόνο. Η εμφάνιση και τα συμπτώματα της ακμής είναι παρόμοια με μια σειρά από παθολογίες του δέρματος - αποδημία, αλλεργίες επαφής, φλεγμονή γύρω από ένα ξένο αντικείμενο και βακτηριακή λοίμωξη. Επομένως, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί διαφορική διάγνωση για να αποκλειστούν παρόμοιες παθολογίες. Για να γίνει αυτό, ο σκύλος παίρνει μια απόξεση του δέρματος και να εκτελέσει μικροσκοπία του δείγματος και bakpos.

Θεραπεία ακμής σε σκύλους

Στο σπίτι, είναι πολύ πιθανό να αντιμετωπίσετε μόνοι σας τη θεραπεία. Συχνά αρκετό κατοικίδιο ζώο για κολύμβηση με ειδικό σαμπουάν κατά του σμήγματος, για παράδειγμα "Doctor", το οποίο περιλαμβάνει το υπεροξείδιο του βενζοϋλίου - αντιμυκητιασικό και αντιβακτηριακό παράγοντα. Επίσης, πολύ δημοφιλές είναι το σαμπουάν χλωροεξιδίνης - Medical, Pchelodar, Doktor VIC, Davis, Dr Seidel. Αυτά όχι μόνο εξαλείφουν την κνησμό και ανακουφίζουν από τη φλεγμονή, αλλά συμβάλλουν επίσης στην ταχεία επούλωση τραυμάτων στο δέρμα.

Για εξωτερική έκθεση εφαρμόζεται αλοιφή με μουπιροκίνη - Baktroban, Supirotsin, Futsidin, Fuziderm. Hills Canine ld Η ηπατική υγεία με την εισαγωγή της L-θρεονίνης στα τρόφιμα ή η χρήση έτοιμων τροφών διατροφής για σκύλους θα βοηθήσει στη μείωση της σοβαρότητας της ωοθυλακικής κεράτιδας. Για τον ίδιο σκοπό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την κρέμα Retin-A, η οποία ενδείκνυται για τη θεραπεία της ακμής, της ωοθυλακικής κεράτιδας, των επίπεδων κονδυλωμάτων. Εάν η φλεγμονή δεν μπορεί να απομακρυνθεί, τότε συνταγογραφούνται τα κορτικοστεροειδή.

Η θεραπεία με αντιβιοτικά συνταγογραφείται για βαθιές αλλοιώσεις του δέρματος. Συχνά, τα φάρμακα από την ομάδα των κεφαλοσπορινών χρησιμοποιούνται για συστηματική θεραπεία. Με την έναρξη της έγκαιρης θεραπείας, η πρόγνωση είναι ευνοϊκή.