Αλωπεκία (αλωπεκία) σε σκύλους

Αλωπεκία - αραίωση, αραίωση ή πλήρης απώλεια μαλλιών στο σώμα του σκύλου. Υπάρχουν πολλοί τύποι παθολογίας και αιτίες που την προκαλούν. Εκτός από τη μείωση της αισθητικής αντίληψης ενός ζώου με αλωπεκία, η παθολογία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας ή να αποτελέσει σύμπτωμα συστηματικών ασθενειών. Πότε πρέπει να πάω αμέσως σε κτηνιατρική κλινική και όταν η απώλεια μαλλιών είναι μια φυσική διαδικασία;

Ταξινόμηση της αλωπεκίας

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ταξινόμησης της αλωπεκίας σε σκύλους:

• από την προέλευση (φλεγμονώδη και μη-φλεγμονώδη).
• εντοπισμός (πολυεστιακός, συμμετρικά διμερής, τοπικός) ·
• σε χρόνο εκδήλωσης (συγγενής και αποκτώμενη).

Η δυσκολία προσδιορισμού του τύπου της αλωπεκίας προκύπτει από την έλλειψη ενιαίου συστήματος ταξινόμησης, την πολλαπλότητα αιτιών και συμπτωμάτων της νόσου.

Τα αίτια της παθολογίας

Όλη η ποικιλία αιτιών της αλωπεκίας μπορεί να μειωθεί σε δύο ομάδες. Η αλωπεκία γίνεται με βάση τους εξής λόγους:

• ορμονική?
• μη ορμονικά.

Αυτές οι ομάδες έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά σημάδια - με ορμονική δυσλειτουργία, παρατηρείται σχηματισμός συμμετρικά εντοπισμένων βλαβών. Στην περίπτωση της μη ορμονικής αλωπεκίας, οι βλάβες είναι τυχαία διευθετημένες. Μια αλλεργική αντίδραση στην εισαγωγή φαρμάκων ή στο σημείο της εισαγωγής ενός μολυσματικού παράγοντα εκδηλώνεται ως μία μόνο εστίαση. Για τις μη ορμονικές αιτίες της φαλάκρας στα σκυλιά περιλαμβάνονται:

• αλλεργικές αντιδράσεις (τρόφιμα, φάρμακα, pollinosis, επαφή, στα τσιμπήματα των παρασίτων που απορροφούν το αίμα).
• βακτηριακές και μυκητιακές μολύνσεις.
• παρασιτικές ασθένειες;
• φλεγμονή των αδένων του δέρματος ·
• αποχρωματισμός του δέρματος (λεύκη);
• ανεπάρκεια ψευδαργύρου.

Οι αλλεργίες είναι κοινές σε σκύλους. Μπορεί να πραγματοποιηθεί κατά την αλλαγή τροφής, την εισαγωγή ορισμένων φαρμάκων. Συχνά μια αλλεργική αντίδραση συνοδεύεται από μια ισχυρή μόλυνση με ψύλλους (δερματίτιδα από ψύλλους). Υπάρχουν επίσης εποχιακοί παράγοντες για την ανάπτυξη αλλεργικής δερματίτιδας και ως αποτέλεσμα της αλωπεκίας. Για παράδειγμα, η απώλεια μαλλιών μπορεί να είναι αντίδραση στη γύρη.

Οι μυκητιασικές λοιμώξεις συμβαίνουν συχνά σε σκύλους με βαθιές πτυχές του δέρματος. Έτσι, στα αγγλικά μπουλντόγκ της Shar-Pei, η αιτία της απώλειας τρίχας κάτω από τα χέρια, στις πτυχές του δέρματος, στην πίσω πλευρά του αυτιού είναι ένας μύκητας ζύμης που εμφανίζεται σε ιδιαίτερα ενυδατωμένους χώρους.

Παρασιτικές λοιμώξεις όπως ψώρα που προκαλούνται από διάφορα είδη υποδόριων ακάρεων (σαρκοπτόζωση και αποδημία) μπορούν επίσης να προκαλέσουν φαλάκρα στο κατοικίδιο ζώο. Εκπρόσωποι της φυλής Shar Pei και Bull Terrier είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε αυτές. Μαλλί κατά τη διάρκεια μιας παρασιτικής μόλυνσης πέφτει μικρές εστίες, οι οποίες με την εξέλιξη της ασθένειας αναπτύσσονται, καταλαμβάνοντας σημαντικές περιοχές του δέρματος. Το Pyoderma ενώνει την αλωπεκία. Η κατάσταση περιπλέκεται από σοβαρό κνησμό, στον οποίο το σκυλί γλείφει και χτένια το δέρμα, αυξάνοντας την τριχόπτωση.

Η τριχόπτωση παρατηρείται επίσης με τη μαύρη ακάντωση - χρωστική-θηλώδης δυστροφία του δέρματος. Ένας άλλος τύπος κερατόζης - καταπνίγητος τραυματισμός, είναι επίσης η αιτία της φαλάκρας σε σκύλους. Για ορμονικούς λόγους περιλαμβάνουν:

• η περίσσεια κορτιζόλης (σύνδρομο Cushing).
• ανισορροπία ορμόνης ανάπτυξης
• υπέρβαση ή έλλειψη οιστρογόνου,
• ανεπάρκεια θυρεοειδικής ορμόνης (υποθυρεοειδισμός).

Φυσικά αίτια της τριχόπτωσης περιλαμβάνουν:

• εποχική moult, και σε ορισμένες φυλές περνά τόσο άφθονα ότι "φαλακρές κηλίδες" γίνονται αισθητές σε όλο το σώμα (Pomeranian spitz)?
• ορμονική ανισορροπία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό ή κατά τη διάρκεια της οισύνης.
• άγχος

Ανάλογα με τις αιτίες της απώλειας μαλλιών σε ένα σκύλο, τα συμπτώματα ποικίλλουν σημαντικά, καθιστώντας δύσκολη τη διάγνωση της παθολογίας. Υπάρχει μια λεγόμενη Αλωπεκία Χ - ιδιοπαθή παθολογία, στην οποία δεν μπορούν να εντοπιστούν οι αιτίες της φαλάκρας. Ξεχωριστά απομονωμένη εστιακή αλωπεκία, συνοδευόμενη από πλήρη τριχόπτωση σε σαφώς περιορισμένη εστίαση. Οι αιτίες της εστιακής αλωπεκίας δεν έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Ωστόσο, υπάρχει υποψία ότι μια κυτταρική και χυμική απόκριση σε ένα θυλακιογόνο αντιγόνο οδηγεί σε μια ανωμαλία.

Συμπτώματα της εμφάνισης της παθολογίας

Δεν υπάρχουν κοινά συμπτώματα για την αλωπεκία, κάθε τύπο φαλάκρα συνοδεύεται από το δικό της σύνολο εκδηλώσεων. Για παράδειγμα, ο κνησμός και η ερυθρότητα του δέρματος στο σημείο της απώλειας τρίχας είναι εγγενείς στη δεδεδεκτομή, στις αλλεργίες. Με θυλακίτιδα, ερύθημα, δερματίτιδα από ψύλλους ή τροφικές αλλεργίες, σχηματίζονται στο δέρμα πούλια γεμάτα με ορρό υγρό. Άνοιγμα, σχηματίζουν έλκη.

Όταν η θυλακίτιδα στην περιοχή του θυλάκου της τρίχας σχηματίζεται ένα απόστημα, το οποίο μπορεί να μετατραπεί σε πυώδη σύντηξη της περιοχής του δέρματος. Αυτοί οι τύποι αλωπεκίας συνοδεύονται από:

• φλεγμονή;
• ερυθρότητα του δέρματος.
• πυρετός ·
• απώλεια μαλλιών?
• παραβίαση της δομής και της ακεραιότητας του δέρματος.
• κνησμός.

Οι ορμονικές αιτίες της αλωπεκίας, κατά κανόνα, δεν προκαλούν συμπτώματα. Υπερπηκτοποίηση του δέρματος παρατηρείται μερικές φορές. Για παράδειγμα, η αλωπεκία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του υποθυρεοειδισμού ξεκινά ξαφνικά και εκδηλώνεται μόνο με απώλεια μαλλιών. Η ίδια εικόνα παρατηρείται παρουσία του σχεδίου αλωπεκίας σε σκύλους - μια κληρονομική ανωμαλία στην οποία το κουτάβι γεννιέται με ένα κανονικό τριχωτό της κεφαλής και μετά από λίγο αρχίζει να φαλακρό. Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι και τα χαρακτηριστικά συμπτώματα απουσιάζουν, η διάγνωση μπορεί να προσδιοριστεί μόνο κατά τη διάρκεια της διαφορικής διάγνωσης.

Διαγνωστικές μέθοδοι για την αλωπεκία

Οι κύριες διαγνωστικές μέθοδοι για την αλωπεκία είναι:

• βιοχημικές αναλύσεις της απόξεσης του δέρματος.
• μικροσκοπική εξέταση της αποξένωσης του δέρματος και των χαμένων μαλλιών.
• phototrichogram;
• βιοψία;
• Λαμπτήρας πυρακτώσεως του ξύλου.
• βακτηριολογικές και μυκητολογικές καλλιέργειες απόξεσης δέρματος.

Εάν υπάρχουν υπόνοιες ορμονικών αιτιών της αλωπεκίας, λαμβάνεται αίμα για ανάλυση των ορμονικών επιπέδων. Μια δοκιμή αίματος συνταγογραφείται για τον καθορισμό της δραστηριότητας των Τ- και Β-λεμφοκυττάρων (με αλωπεκία φωλιάσματος), της συγκέντρωσης πρωτεΐνης που εμπλέκονται στη σύνθεση του σιδήρου (φερριτίνη), την παρουσία αντιγόνων.

Για να αποκλείσετε μια αλλεργική αντίδραση στα ενδογενή παράσιτα, εξετάστε τα περιττώματα - coprogram, την ανάλυση για τα αυγά σκουληκιών. Μερικές φορές μπορεί να απαιτείται η εξέταση οργάνου, για παράδειγμα, σε περίπτωση ύποπτου υποθυρεοειδισμού, εκτελείται υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αδένα.

Οι διαφορικές διαγνώσεις είναι μια δαπανηρή μελέτη, καθώς διεξάγονται πολλές ακριβές δοκιμές, αλλά χωρίς αυτές είναι δύσκολο να διαπιστωθεί η αιτία της φαλάκρας σε ένα σκύλο και, ως εκ τούτου, είναι αδύνατο να αναπτυχθεί ένα κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα.

Θεραπεία της φαλάκρας στα σκυλιά

Η στρατηγική θεραπείας εξαρτάται από την αιτία της φαλάκρας. Εάν ο λόγος είναι μια ανισορροπία των ορμονών, τότε η ορμονοθεραπεία γίνεται:

• Λεβοθυροξίνη με υποθυρεοειδισμό;
• Mitotan, Trilostan στη νόσο του Cushing.

Όταν ο υποαισθησιοκρατισμός συνέστησε ευνουχισμό ή αποστείρωση. Για την παρασιτική αιτία της αλωπεκίας, χορηγούνται ενδοφλέβιες ενέσεις, ειδικά σαμπουάν κατά των υποδόριων ακάρεων, μικροφιλλίες, μυκήτων που περιέχουν σουλφίδιο σεληνίου, χλωρεξιδίνη ή μικοναζόλη. Περιοχές απώλειας τρίχας που υποβάλλονται σε θεραπεία με διάλυμα Phosmet. Επίσης, σε περίπτωση εκτεταμένης βλάβης, το διϋδροχλωρικό Melarzomin και η πρεδνιζόνη χορηγούνται για την εξάλειψη των αλλεργιών.

Προκειμένου να αποκατασταθούν τα μαλλιά, μετά την θεραπεία, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα φάρμακα για την αιτία της παθολογίας:

• Μελατονίνη;
• Μιτοτάνιο;
• Trilostan;
• Μεθυλοτεστοστερόνη;
• Lizodren.

Στη θεραπεία της ιδιοπαθούς αλωπεκίας στην κτηνιατρική, χρησιμοποιείται πολύπλοκη θεραπεία με τη χρήση φαρμάκων Πρεδνιζολόνη, Anipril, Ketoconazole, Leuprolide και Cimetidine. Συνδιάζονται σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

Εάν η συνταγογραφούμενη θεραπεία μετά από μερικούς μήνες δεν έχει αποτελέσματα, τότε η στρατηγική αναθεωρείται και εφαρμόζεται ένα νέο θεραπευτικό σχήμα.