Νεφρική νόσο σε σκύλους: συμπτώματα και θεραπεία

Η νόσος των νεφρών σε σκύλους εμφανίζεται σε όλες τις φυλές. Αυτό το πρόβλημα είναι επείγον για την κτηνιατρική, όπως αποδεικνύεται από τη συχνότητα προσφυγής για τη βοήθεια των ιδιοκτητών κατοικίδιων ζώων. Ωστόσο, το στατιστικό και κλινικό υλικό σχετικά με τη νεφρική παθολογία σε σκύλους είναι πολύ λιγότερο κοινό από τις επιστημονικές μελέτες σχετικά με την επίπτωση στις γάτες.

Κοινή νεφρική νόσο

Σε σκύλους, οι πιο συχνές είναι οι ακόλουθες μορφές νεφρικής νόσου:

σπειραματονεφρίτιδα.
πυελονεφρίτιδα.
νεφροσκλήρυνση;
πολυκυστική;
διάμεση νεφρίτιδα.
ισχαιμική νεφρική νόσο (καρδιακή προσβολή).

Η συχνότητα προσφυγής των ιδιοκτητών σκύλων με χρόνια και οξεία νεφρική ανεπάρκεια είναι 10% όλων των περιπτώσεων. Επιπλέον, οι ασθένειες είναι σκληρές, μακρές, διαταράσσουν τη δραστηριότητα πολλών συστημάτων και συχνά οδηγούν στο θάνατο ενός κατοικίδιου ζώου.

Τις περισσότερες φορές, η νεφρική νόσο εμφανίζεται σε σκύλους ηλικίας άνω των 4 ετών (80%), αλλά υπάρχουν παθολογίες στα κουτάβια μέχρι ένα έτος. Αυτό πιθανότατα οφείλεται σε ενδομήτριες διαταραχές ανάπτυξης ή ανωμαλίες στον σχηματισμό των νεφρών.

Υπάρχει εποχικότητα στις εκκλήσεις - η αιχμή πέφτει στους φθινοπωρινούς μήνες, λόγω των κλιματικών συνθηκών. Ο υγρός, ψυχρός και άνεμος καιρός οδηγεί σε υποθερμία και φλεγμονή των νεφρών.

Ταξινόμηση των νεφρικών παθολογιών

Όλες οι νεφροπάθειες σε σκύλους ταξινομούνται σύμφωνα με διάφορα κριτήρια:

Από τη φύση της εκδήλωσης της παθολογικής διαδικασίας:

φλεγμονώδης;
δυστροφικός.

Ανάλογα με την εστίαση της βλάβης στις δομές του σώματος:

διάμεσος ιστός.
σπειραματική συσκευή.
νεφρικά σωληνάρια.

Για τη διάρκεια της νόσου:

πικάντικο?
χρόνια?

Σχετικά με τον αιτιολογικό παράγοντα:

λοιμώδης;
παρασιτικό;
μεταβολική;
τοξικό?
τραυματικό?

Από τη φύση της διανομής:

εστιακή;
διάχυτη;

Σύμφωνα με τη σοβαρότητα της διαδικασίας:

ήπια;
μέσος όρος.
σοβαρή;

Ανά προέλευση:

συγγενής?
αποκτηθεί.

Η νόσος των νεφρών σε σκύλους μπορεί να εμφανιστεί ως ανεξάρτητη (πρωτογενής) παθολογία και ως αποτέλεσμα επιπλοκών από μείζονες ασθένειες (δευτερογενής). Δευτερογενής νεφρική ανεπάρκεια εμφανίζεται στο υπόβαθρο της δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος (αυτοάνοσες νόσοι), των αγγειακών παθολογιών που εμφανίζονται με τη μορφή θρόμβωσης, θρομβοεμβολισμού, αρτηριακής υπέρτασης.

Συχνά συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας

Οι νόσοι των νεφρών σε σκύλους συνοδεύονται από γενικά συμπτώματα, αλλά υπάρχουν και εκδηλώσεις χαρακτηριστικές μόνο ενός συγκεκριμένου τύπου παθολογίας. Τα εξωτερικά συμπτώματα της νεφρικής ανεπάρκειας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

λήθαργος και γρήγορη κόπωση του ζώου.
μειωμένη όρεξη.
απώλεια βάρους?
την ωχρότητα των βλεννογόνων μεμβρανών.
ξηρό δέρμα?
πόνου στην ψηλάφηση στην οσφυϊκή περιοχή και κατά την ούρηση.
μείωση της οπτικής οξύτητας
παραβίαση της συμπεριφοράς και του συντονισμού των κινήσεων.
αυξημένη ώθηση για ούρηση με μείωση του όγκου των ούρων (ολιγουρία), μέχρι την πλήρη διακοπή της ούρησης (ανουρία).
η κατακράτηση υγρών στο σώμα οδηγεί στον σχηματισμό οίδημα.
υπάρχουν ενδείξεις καρδιακής ανεπάρκειας (ειδικά με σπειραματονεφρίτιδα).
οι φλεγμονώδεις διαδικασίες συνοδεύονται από πυρετό.
δηλητηρίαση με προϊόντα αποσύνθεσης οδηγεί σε έμετο, αναστατωμένο σκαμνί, σπασμούς.

Οι εργαστηριακές εξετάσεις των ούρων καταγράφουν τη μεταβολή της σύνθεσης, του όγκου, του χρώματος:

τα ούρα καθίστανται σκούρα, θολά.
η πυκνότητα των ούρων μειώνεται.
στα ούρα παρατηρείται η παρουσία: πρωτεΐνης, αίματος, αποξηραμένων επιθηλιακών κυττάρων, πρωτεϊνικών κυλίνδρων, η υψηλή περιεκτικότητα σε λευκοκύτταρα υποδηλώνει τη βακτηριακή φύση της νόσου.

Οι κλινικές μελέτες του αίματος σημαίνουν τις ακόλουθες αλλαγές:

υψηλή περιεκτικότητα σε ουρία και κρεατίνη, γεγονός που υποδηλώνει οξέωση.
υψηλή περιεκτικότητα σε μέταλλα - κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο και μείωση του ασβεστίου και του νατρίου.
μέτρια μείωση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων (αναιμία).
αυξημένο αριθμό ουδετερόφιλων λευκοκυττάρων.
αύξηση του ESR.

Η πρόοδος της παθολογίας οδηγεί σε αυξημένη δηλητηρίαση από προϊόντα αποσύνθεσης, μειωμένη ομοιόσταση νερού-αλατιού και pH του σώματος, μειωμένες μεταβολικές διεργασίες, αυξημένη διάσπαση πρωτεϊνών και διαταραγμένες πλαστικές διεργασίες. Η έλλειψη θεραπείας οδηγεί σε αύξηση των παθολογικών αλλαγών και του θανάτου του σκύλου.

Μέθοδοι διάγνωσης της παθολογίας

Για τον εντοπισμό των αιτίων της νόσου και την αξιολόγηση της σοβαρότητας της διαδικασίας στις κτηνιατρικές κλινικές, πραγματοποιείται διαφορική διάγνωση. Εκτελείται χρησιμοποιώντας τις ακόλουθες τεχνικές:

κλινικές, βιοχημικές, αιματολογικές εξετάσεις αίματος και ούρων,
Υπερηχογράφημα των λειτουργιών και της κατάστασης των νεφρών και των κοιλιακών οργάνων.
Αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία σε περίπτωση υποψίας εμφράγματος νεφρού.

Βάσει των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών, φυσικών, μελετών οργάνων και της ανάλυσης της συλλεγμένης πληροφορίας, ο κτηνίατρος κάνει μια διάγνωση και αναπτύσσει ένα ατομικό θεραπευτικό σχήμα. Διαπιστώθηκε ότι η συνηθέστερη αιτία νεφρικής νόσου στα σκυλιά είναι παραβίαση του περιεχομένου, σφάλματα στη διατροφή των κατοικίδιων ζώων. Έτσι, το κύριο λάθος έγκειται στους ιδιοκτήτες των ζώων.

Μέθοδοι θεραπείας της νεφρικής παθολογίας

Η θεραπεία πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας τέτοιες μεθόδους θεραπείας όπως:

φαρμακευτική θεραπεία.
φυσιοθεραπεία;
διαιτολογία ·
χειρουργική θεραπεία.

Η φαρμακευτική θεραπεία εξαρτάται από την αιτία της παθολογίας και των συμπτωματικών εκδηλώσεων:

Στόχευση των επιπτώσεων	Ομάδα φαρμάκων	Όνομα φαρμάκου
Βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις	Αντιβιοτικά	Biseptol, Nitroxolin, Amoxicillin, Cifran, Baytril
Καταστολή ανοσολογικών αντιδράσεων, βελτίωση της απέκκρισης ούρων, εξάλειψη οίδημα	Γλυκοκορτικοειδή	Πρεδνιζολόνη, δεξαμεθαζόνη, Metipred
Ενισχυμένη διούρηση, εξάλειψη οίδημα	Διουρητικό	Φουροσεμίδη, Βερόσπιρον
Κανονικοποίηση του καλίου στο σώμα	Παρασκευάσματα καλίου	Panangin, Asparkam
Η εξάλειψη των διεργασιών σπορώματος στο γαστρεντερικό σωλήνα, η ομαλοποίηση της απολέπισης, η σταθεροποίηση του σχηματισμού ουρίας	Προβιοτικά	Lactusan, Lactulose (κλύσματα), Vetom
Αποκατάσταση της ισορροπίας νερού-αλατιού	Σταγόνες με διαλύματα αλατιού	Rr ringer
Ανακούφιση του πόνου	Αντιπλημμυρικά	No-spa, παπαβερίνη
Διατήρηση της καρδιακής λειτουργίας, εξομάλυνση της πίεσης	Αντιυπερτασικά φάρμακα, καρδιοπροστατευτικά	Enap, καρβοξυλάση, προϊδεάση, ριβοξίνη, νεοτόνη

Εάν είναι αναγκαίο και σοβαρή δηλητηρίαση που αποδίδεται σε αιμοκάθαρση:

αιμοκάθαρση.
ησυμπότρηση.
ανταλλαγή πλάσματος;
περιτοναϊκή κάθαρση.

Η διαιτοθεραπεία έχει μεγάλη σημασία στη θεραπεία των νεφρικών παθολογιών και στην πρόληψη της εξέλιξης και της επανάληψης των ασθενειών. Με τη βοήθεια μιας επαρκώς αναπτυγμένης διατροφής επιτυγχάνεται:

μειώνουν τα συμπτώματα της παθολογίας με τη μορφή δυσπεπτικών διαταραχών.
η μείωση της ποσότητας πρωτεΐνης στη διατροφή βοηθά στην αντιμετώπιση της οξέωσης.
η αύξηση της περιεκτικότητας σε διαιτητικές ίνες παρέχει έναν εναλλακτικό τρόπο για την εξάλειψη των τοξινών και των μεταβολικών προϊόντων - με περιττώματα,
εξασφαλίζουν την προμήθεια ορυκτών και βιταμινών για την αποκατάσταση του μεταβολισμού.
ανάκτηση σωματικού βάρους με τη βοήθεια προϊόντων που περιέχουν μη πρωτεϊνικές θερμίδες, βιταμίνες, απαραίτητα λιπαρά οξέα.

Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση, για παράδειγμα, για την αφαίρεση των λίθων από τα νεφρά. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν όλες οι κτηνιατρικές κλινικές να παρέχουν χειρουργική θεραπεία της νεφρικής παθολογίας. Για να αποφευχθούν σοβαρές παθολογίες των νεφρών, παρατεταμένη και δαπανηρή θεραπεία, είναι απαραίτητο να εφαρμοστούν μέθοδοι πρόληψης.

Πρόληψη της νεφρικής νόσου

Υπάρχει μια προδιάθεση φυλής στις παθολογικές καταστάσεις των νεφρών στα σκυλιά. Για παράδειγμα, οι Δαλματικοί, οι Dachshunds, τα μπουλντόγκ και οι τεριέ είναι πιο πιθανό να έχουν ουρολιθίαση από άλλες φυλές. Επομένως, ο ιδιοκτήτης πρέπει να γνωρίζει τα χαρακτηριστικά της φυλής του κατοικίδιου ζώου του και να πραγματοποιεί την πρόληψη των νεφρικών παθολογιών:

Επισκεφθείτε τακτικά την κτηνιατρική κλινική για να παρακολουθήσετε την κατάσταση και τις λειτουργίες των νεφρών.
Ακολουθήστε το καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ, ειδικά όταν τρώτε σε ξηρή τροφή και υψηλή κινητική δραστηριότητα του σκύλου, καθώς και σε ένα καυτό χρονικό διάστημα.
Με την ηλικία, μια επίσκεψη στην κτηνιατρική κλινική πρέπει να είναι τακτική - τουλάχιστον μία φορά σε 6 μήνες.

Όπως δείχνει η εμπειρία των κτηνιάτρων και των στατιστικών στοιχείων, η υγεία και η ευημερία του κατοικίδιου ζώου εξαρτάται από την υπεύθυνη συμπεριφορά του ιδιοκτήτη. Αυτό ισχύει επίσης και σε σχέση με τις νεφρικές παθολογίες σε σκύλους.