Κίρρωση σε σκύλους

Το ήπαρ είναι ο μεγαλύτερος αδένας στο σώμα. Καθαρίζει το αίμα των τοξινών. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η φύση "ασφαλίστηκε" και έκανε αυτό το σώμα ικανό για αυτοθεραπεία. Η κίρρωση του ήπατος στα σκυλιά είναι πολύ λιγότερο συχνή από ό, τι στον άνθρωπο, αλλά αυτή η παθολογία υπάρχει και οδηγεί σε σοβαρές συνέπειες για ολόκληρο το σώμα του ζώου. Ως εκ τούτου, πρέπει να ξέρετε ποιοι παράγοντες μπορούν να βλάψουν το ήπαρ ενός κατοικίδιου ζώου και τι μπορεί να οδηγήσει σε.

Αιτίες της παθολογίας

Η κίρρωση του ήπατος είναι προοδευτική βλάβη στους ιστούς ενός οργάνου, η οποία συνοδεύεται από καταστροφή, εξάντληση, σχηματισμό "κόμβων" και αντικατάσταση μεμονωμένων τμημάτων με ινώδη ιστό. Ως αποτέλεσμα αλλαγών που συμβαίνουν στο όργανο, διαταράσσονται η κατάσταση, η δομή και οι λειτουργίες του.

Η πιο συνηθισμένη αιτία κίρρωσης του ήπατος σε σκύλους είναι η ηπατίτιδα, συμπεριλαμβανομένων:

• ιό (20-24%);
• τοξικό (13-15% των περιπτώσεων).

Εκτός από την προηγούμενη χρόνια ηπατίτιδα, η αιτία της κίρρωσης μπορεί να είναι:

• γενετική προδιάθεση ·
• φούσκωμα (αποκλεισμός) της χοληφόρου οδού.
• ανισορροπία των τροφίμων ·
• μεταβολικές διαταραχές (διαβήτης, αιμοχρωμάτωση).
• ενδοκρινικές παθήσεις ·
• διαταραχές του κυκλοφορικού συστήματος.
• συστηματικές παθολογίες συνδετικού ιστού (ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος).

Στην ανάπτυξη της κίρρωσης έχει μεγάλη σημασία:

• μερική νηστεία πρωτεΐνης?
• ανεπάρκεια βιταμινών, ιδιαίτερα η έλλειψη βιταμινών Β12, Β6, Ε.

Τοξικές βλάβες στο ήπαρ προκαλούνται από χημικές ουσίες - διορθωτικά μέτρα για ψύλλους και κρότωνες, τοξικές χημικές ουσίες, φάρμακα. Έχει διαπιστωθεί ότι κίρρωση σε σκύλους οδηγεί σε υπερβολική δόση Ειτρομυκίνης, Τετρακυκλίνης, μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων - Παπαβερίνη, Τιναβενδαζόλη, Τεστοστερόνη, Κορτικοστεροειδή.

Σε σκύλους με λεπτό στρώμα λιπώδους ιστού (λαγωνικά, huskies, Doberman pinschers, collie, terriers), υπάρχει μεγάλη τάση για δηλητηρίαση από το ήπαρ όταν χρησιμοποιούνται λιπόφιλα φάρμακα, ιδιαίτερα βαρβιτουρικά.

Η μακροχρόνια επίδραση των ιών στα ηπατικά κύτταρα οδηγεί στον σχηματισμό πρωτεϊνών, τις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα αντιλαμβάνεται ως ξένο και καταστρέφει ολόκληρο το κύτταρο. Η κληρονομική προδιάθεση εκφράζεται στην «αποτυχία» των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος του σκύλου. Αρχίζουν να παλεύουν ενάντια στα κύτταρα του σώματός τους.

Εκτός από τους ιούς που προκαλούν λοιμώδη ηπατίτιδα, η ηπατική βλάβη εμφανίζεται ως αποτέλεσμα της παρασιτικής μόλυνσης. Η κίρρωση αναπτύσσεται κυκλικά. Ανάλογα με την κατάσταση και τη λειτουργική ανεπάρκεια του ήπατος, υπάρχουν δύο φάσεις:

• ενεργό.
• ανενεργή.

Οι φάσεις της εξέλιξης της κίρρωσης ποικίλουν και τα συμπτώματα της νόσου.

Συμπτώματα ηπατικής παθολογίας

Το πρώτο σημάδι της κίρρωσης είναι η έλλειψη όρεξης στο σκυλί. Στην ανενεργή φάση, οι εξωτερικές αλλαγές σχεδόν απουσιάζουν. Υπάρχει μείωση της δραστηριότητας του ζώου λόγω γενικής αδυναμίας, λήθαργου, αδιαμφισβήτητων δυσπεπτικών διαταραχών - κοιλιακής διόγκωσης, ευαισθησίας όταν το αισθανόμαστε.

Η παλάμη του ήπατος συνήθως διευρύνεται. Είναι η ορθή τελευταία πλευρά. Οι φλέβες στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα και στο κάτω μέρος της πλευρικής επιφάνειας του θώρακα είναι διασταλμένες. Σημαντικά εκφρασμένα συμπτώματα της νόσου στην ενεργή φάση. Το ζώο έχει:

• σοβαρή γενική αδυναμία.
• πλήρης άρνηση για φαγητό.
• εμετός.
• ασταθής καρέκλα?
• φούσκωμα λόγω συσσώρευσης αερίων.
• η θερμοκρασία κυμαίνεται από κάτω έως φλεγμονώδη.

Ο βλεννογόνος και το δέρμα έχουν παγωμένο χρώμα με γκριζωπό-βρώμικο σκιά. Τα ίχνη των ελκών και των γρατζουνιών είναι ορατά στο δέρμα. Εμφανίζονται μονές αιμορραγίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άρρωστα σκυλιά έχουν φλέβες αράχνης, τριχόπτωση, λαμπερή κόκκινη γλώσσα. Όταν οι εξετάσεις λεμφογαγγλίων διευρυνθούν.

Το κύριο απειλητικό σύμπτωμα της κίρρωσης, εκτός από τον ίκτερο, είναι ο ασκίτης - η συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή κοιλότητα. Ασκήσεις προκαλούν συμφόρηση στις φλέβες. Οι διευρυμένες φλέβες είναι ορατές όχι μόνο στην κοιλιακή χώρα. Υπάρχει μια επέκταση των αιμορροειδών φλεβών, των κατώτερων φλεβών του οισοφάγου, του στομάχου, που, εάν σπάσει, προκαλεί σοβαρή αιμορραγία που απειλεί τη ζωή του σκύλου.

Με την πρόοδο της κίρρωσης, η λειτουργία του ήπατος είναι μειωμένη. Ο ηπατικός ιστός αντικαθίσταται όλο και περισσότερο από συνδετικό. Το ήπαρ δεν αντιμετωπίζει ούτε πεπτικές και ενζυματικές λειτουργίες. Παύει να εξουδετερώνει τις εσωτερικές τοξικές ουσίες - αμμωνία, τα προϊόντα της αποσύνθεσης των πρωτεϊνών.

Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης του σώματος, μια απότομη μείωση των αποθεμάτων ενέργειας στους ιστούς του εγκεφάλου, η οποία συνοδεύεται από παραβίαση:

• χωρικός προσανατολισμός;
• συμπεριφορά ·
• ύπνο.

Το σκυλί στη συνέχεια πέφτει σε κατάσταση ευφορίας, και στη συνέχεια σφραγίζει τον εαυτό του σε μια γωνία φόβου. Υπάρχει ένα τρεμάμενο πόδι και κεφάλια. Από το στόμα του ζώου έρχεται η "γλυκιά" μυρωδιά του ήπατος. Αυτές οι αλλαγές είναι ακόμα αναστρέψιμες, αυτή η κατάσταση θεωρείται "πρόκομα". Η αύξηση της δηλητηρίασης συνοδεύεται από απώλεια συνείδησης, έλλειψη ανταπόκρισης στα ερεθίσματα.

Στην περίπτωση μετα-νεκρωτικής κίρρωσης του ήπατος, ορισμένα τμήματα του νεροχύτη οργάνων, το συμπύκνωμα, οι αγωγοί υποχωρούν και οι κόμβοι σχηματίζονται από άθικτα κύτταρα, "συσφιγμένα" με πυκνό ινώδη ιστό. Το ήπαρ μειώνεται στο μέγεθος, σχηματίζονται ψευδείς χολικοί αγωγοί, διαταράσσεται η κυκλοφορία του αίματος. Στη μετεγκροτική κίρρωση, εκτός από τα συμπτώματα που χαρακτηρίζουν το ενεργό στάδιο της κίρρωσης, υπάρχει αιμορραγία από τη μύτη, τα ούλα, τον πρωκτό.

Στο τελευταίο στάδιο της κίρρωσης μετά την κλοτίνη, το ζώο είναι σοβαρά εξαντλημένο, το συκώτι μειώνεται απότομα και δεν μπορεί να γίνει αισθητό λόγω ισχυρού ασκίτη. Το δέρμα ξεφλουδίζει, εμφανίζονται πυκνές πλάκες. Το μαλλί είναι αραιό, αραιό, εύθραυστο. Η διάρκεια και η ποιότητα ζωής του ζώου εξαρτάται από την έγκαιρη διάγνωση της παθολογίας και την κατάλληλη θεραπεία.

Θεραπεία της κίρρωσης

Για την έγκαιρη ανίχνευση της παθολογίας του ήπατος στο στάδιο όπου οι διαταραχές είναι ακόμα αναστρέψιμες, χρησιμοποιούνται εργαστηριακές και βιοχημικές εξετάσεις αίματος. Ο υπέρηχος μπορεί να παρουσιάσει αύξηση στο όργανο και διαστολή των αγωγών. Η ακτινογραφία είναι λιγότερο ενημερωτική, αφού στα αρχικά στάδια της παθολογίας η πυκνότητα του ήπατος δεν διαφέρει από τα γύρω όργανα και η διόγκωσή της δεν είναι πολύ έντονη.

Η πιο ενημερωτική ανάλυση είναι η ενδοσκοπική εξέταση ενός οργάνου με δειγματοληψία ιστού για μορφολογική εξέταση. Σημαντικά βήματα στη θεραπεία της κίρρωσης σε σκύλους είναι τα εξής:

• μέτρα αποτοξίνωσης ·
• αποκατάσταση της φλεβικής λειτουργίας - χρήση βεννοτονικών και αγγειοπροστατευτικών
• εξομάλυνση της εκροής της χολής - χρήση χολέρεων φαρμάκων.
• εξάλειψη οίδημα - χρήση διουρητικών.

Για τη συνταγογραφούμενη συμπτωματική θεραπεία:

• αντιπυρετικό ·
• παυσίπονα.

Στο αρχικό στάδιο της κίρρωσης, μπορεί να συνταγογραφηθεί ηπατοπροστασία. Στην ενεργή φάση της κίρρωσης, εμφανίζονται υποδόριες εγχύσεις γλυκόζης και ινσουλίνης, γλυκόζης και βιταμινών. Τα γλυκοκορτικοειδή μπορούν να συνταγογραφηθούν για τη μείωση της φλεγμονής, του κνησμού, του ίκτερου.

Στην πτώση της κοιλίας, τα γλυκοκορτικοειδή αυξάνουν και παρατείνουν την επίδραση των διουρητικών φαρμάκων. Η ορμονοθεραπεία δεν προκαλεί επιπλοκές από τον γαστρεντερικό σωλήνα, χορηγούνται κυτταροστατικά. Για την ομαλοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος που έχει συνταγογραφηθεί Reserpine, Eufillin.

Εάν η μόλυνση είναι η αιτία της κίρρωσης, τότε συνταγογραφούνται αντιιικά φάρμακα ή αντιβιοτικά. Επίσης βιταμίνες της ομάδας Β (Β5, Β6, Β12, Β15) και βιταμίνες C, Ε.

Ένα σημαντικό συστατικό της σύνθετης θεραπείας της κίρρωσης σε σκύλους είναι η σωστή διατροφή. Η διατροφή συνεπάγεται επαρκές περιεχόμενο στη διατροφή πρωτεϊνών, υδατανθράκων για τη διατήρηση της ενέργειας και την παροχή "δομικού υλικού" για την αποκατάσταση των ηπατικών κυττάρων.

Τα λίπη πρέπει να περιορίζουν και να εξαλείφουν πλήρως τα ζωικά λίπη. Είναι απαραίτητο να εισαχθούν λαχανικά για να εξομαλύνουν το έργο των εντέρων και ως πηγή μακρο- και μικροστοιχείων.

Πρόληψη

Τα μέτρα για την πρόληψη της κίρρωσης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• έγκαιρη θεραπεία γαστρεντερικών ασθενειών.
• προειδοποίηση για δηλητηρίαση.
• ισορροπημένη διατροφή ή υψηλής ποιότητας ξηρά τρόφιμα ·
• έγκαιρος εμβολιασμός των σκύλων.
• διαδικασία απο-σκουριάς.

Εάν υπάρχει υποψία για ηπατική παθολογία, είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με μια κτηνιατρική κλινική. Η αυτοθεραπεία ή η παραβίαση των συμπτωμάτων μιας διαταραχής οργάνων μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο ενός κατοικίδιου ζώου.