Κυστίτιδα σε σκύλους

Η κυστίτιδα είναι μια σοβαρή ασθένεια στα ζώα. Σε αυτή την περίπτωση, η βλάβη επηρεάζει όχι μόνο την ουροδόχο κύστη και την ουρήθρα, αλλά και τα νεφρά. Αν παρατηρήσετε τα συμπτώματα αυτής της νόσου εγκαίρως και συμβουλευτείτε έναν γιατρό, μπορείτε να αποφύγετε τις θλιβερές συνέπειες. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Εξετάστε γιατί υπάρχει κυστίτιδα στα σκυλιά, πώς εκδηλώνεται και τι να κάνει για να θεραπεύσει και να αποτρέψει αυτή την ασθένεια.

Αιτίες της παθολογίας

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια αυτή αναπτύσσεται λόγω της δραστηριότητας των παθογόνων μικροοργανισμών. Στο ούρο πέφτουν στην κατηφορική ή ανοδική πορεία. Η κατερχόμενη διαδρομή είναι η μόλυνση μέσω της λεμφαδένας ή του αίματος από άλλα όργανα. Η ανοδική πορεία υποδηλώνει την είσοδο βακτηριδίων μέσω της ουρήθρας.

Τα βακτήρια είναι πάντα παρόντα στην ουρήθρα. Αλλά συνήθως ξεπλένονται κατά τη διάρκεια της ούρησης. Ωστόσο, εάν ο σκύλος υποφέρει για μεγάλο χρονικό διάστημα από την υποκίνηση ή πάσχει από υποθερμία, στρες, τότε οι μικροοργανισμοί αρχίζουν να αναπαράγονται ενεργά στην ουρήθρα, οι οποίοι στη συνέχεια εισέρχονται στην κύστη.

Η κυστίτιδα εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες. Ο λόγος για αυτό το φαινόμενο είναι ότι η ουρήθρα τους είναι μικρότερη από αυτή των αρσενικών. Επιπλέον, το άνοιγμα της ουρήθρας βρίσκεται κοντά στον πρωκτό, από το οποίο μπορούν επίσης να εισέλθουν βακτηρίδια.

Το E. coli, μια σταφυλοκοκκική ή στρεπτοκοκκική λοίμωξη παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της κυστίτιδας. Σπάνια, η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης αναπτύσσεται λόγω νεφρικής, παρασιτικής εισβολής, λαμβάνοντας ορισμένα φάρμακα. Η κυστίτιδα είναι το κύριο σύμπτωμα της ουρολιθίας του σκύλου .

Ως παράγοντας προδιάθεσης μπορεί να ονομαστεί το εξής:

• δυσλειτουργία του εντέρου ( δυσκοιλιότητα ή διάρροια ) ·
• μειωμένη εκκένωση φυσαλίδων.
• παθολογία του οργάνου στο αίμα ·
• εξασθενημένη ανοσία.
• την εγκυμοσύνη και την παράδοση.

Τι να ψάξετε

Εάν η γυναίκα έχει αρρωστήσει με κυστίτιδα, δεν είναι απαραίτητο να αγνοηθεί αυτή η ασθένεια. Μπορεί συχνά να είναι τέτοια ώστε η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης να είναι ένα σημάδι παθολογικών αλλαγών στο γεννητικό σύστημα. Μερικές φορές κυστίτιδα μπορεί να υποδεικνύει την παρουσία κύστεων στα γεννητικά όργανα της σκύλας.

Στα αρσενικά, η κυστίτιδα μπορεί να υποδεικνύει την παρουσία φλεγμονής του προστάτη - τόσο οξεία όσο και χρόνια φύση. Πολύ συχνά, η κυστίτιδα στα αρσενικά εμφανίζεται ως ένα σύμπτωμα μιας πέτρας στην ουροδόχο κύστη, στην ουρήθρα. Δυστυχώς, η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης είναι δυνατή στο βάθος των ογκολογικών διεργασιών των νεφρών και της ουροδόχου κύστης.

Μερικές φορές η κυστίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί μαζί με ουρηθρίτιδα. Παρουσιάζεται ουροκυστίτιδα - φλεγμονή της βλεννογόνου της ουρήθρας και της ουροδόχου κύστης. Τα σωματίδια πρωτεΐνης, πύου, αιμοσφαιρίνης, επιθηλίου μπορεί να εμφανιστούν στα ούρα.

Παρακαλούμε σημειώστε ότι η κυστίτιδα είναι κυρίως άρρωστα μικρά σκυλιά, για παράδειγμα, dachshunds ή Cocker Spaniels . Μην αφήνετε τα σκυλιά υποθερμίας, ειδικά το χειμώνα, να τακτοποιείτε τους μεγάλους περιπάτους. Εάν τα μικρά κατοικίδια ζώα αρρωστήσουν με φλεγμονή της ουροδόχου κύστης, τότε πρέπει να δοθεί προσοχή στην κατάσταση της ουρήθρας: συγγενείς ανωμαλίες ανάπτυξης οργάνων συμβάλλουν συχνά σε αυτό.

Σημεία και συμπτώματα κυστίτιδας σε σκύλους

Ένας υγιής σκύλος έχει πάντα καλή όρεξη. Και ο κακός καιρός δεν είναι εμπόδιο. Αλλά εάν ένα κατοικίδιο ζώο είναι άρρωστο με κυστίτιδα, τότε η όρεξή του μειώνεται απότομα. Κατά την ψηλάφηση της ουρίας, το ζώο είναι ανήσυχο, καθώς αισθάνεται πόνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ούρα απεκκρίνονται, κατά κανόνα, σε μικρή ποσότητα. Το κατοικίδιο ζώο αρχίζει να αφήνει λακκούβες στο πάτωμα ή βρώμικα έπιπλα.

Τα ούρα ενός τέτοιου σκύλου αρχίζουν να μυρίζουν δυσάρεστα, περιέχουν βλέννα, μερικές φορές πύον και ακόμη και θρόμβους αίματος. Συχνά υπάρχει μια αύξηση στους δείκτες θερμοκρασίας, δίψα. Γενική κατάσταση - κατάθλιψη. Το σκυλί τρέχει μακριά προσπαθώντας να αισθανθεί την κοιλιά, μερικές φορές ακόμη και γρυλίσματα. Στην ανάλυση στα ούρα ανιχνεύονται λευκοκύτταρα.

Η χρόνια μορφή της κυστίτιδας δεν είναι τόσο εμφανή συμπτώματα. Ωστόσο, η συμπεριφορά του σκύλου αλλάζει, συχνά ούρηση στο πάτωμα ή χαλί. Η συμπεριφορά στο γύρο αλλάζει: η γυναίκα συχνά κάθεται κάτω και το αρσενικό σηκώνει το πόδι της. Κοντά στο άνοιγμα της ουρήθρας, και στα αρσενικά στο τέλος του πέους, μπορείτε να δείτε σταγονίδια αίματος. Σημάδια αίματος μπορούν επίσης να παρατηρηθούν στα απορρίμματα .

Η έξαρση της χρόνιας κυστίτιδας έχει τα ακόλουθα συμπτώματα στους σκύλους:

• ο σκύλος κινείται λιγότερο.
• χάνει την όρεξή της , αλλά πίνει πολύ νερό.
• η ούρηση γίνεται πιο συχνή, ο σκύλος παίρνει συχνά βρώμικο.
• Το κατοικίδιο ζώο έχει μια αλλαγή της στάσης του σώματος.
• κατά τη διαδικασία της ούρησης, καθώς και μετά το κυνήγι του κατοικίδιου ζώου του.
• μερικές φορές το ζώο στενεύει την κοιλιά, γίνεται επίπονο, εξαιτίας αυτού που δεν αφήνει τον εαυτό του να αγγιχτεί.
• αλλάζοντας τη μυρωδιά και την υφή των ούρων.

Όσο ισχυρότερη είναι η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης, τόσο συχνότερα γίνεται η ούρηση και αυξάνεται ο κοιλιακός πόνος. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η ούρηση μπορεί να είναι κάθε μισή ώρα, μερικές φορές ακόμη πιο συχνά.

Τι είναι η επικίνδυνη κυστίτιδα

Αυτή η ασθένεια απειλεί την ανάπτυξη της πυελονεφρίτιδας. Ως αποτέλεσμα, η θερμοκρασία του σώματος του σκύλου αυξάνεται και εμφανίζεται μονομερής πόνος στους νεφρούς. Η διμερής πυελονεφρίτιδα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για ένα κατοικίδιο ζώο.

Η πορεία της πυελονεφρίτιδας είναι επίσης επικίνδυνη λόγω του γεγονότος ότι οι σκύλοι έχουν σημαντική αύξηση της αρτηριακής πίεσης. Από αυτό, η καρδιά φεύγει ταχύτερα, η οποία είναι επικίνδυνη για την υγεία.

Λόγω της κυστίτιδας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης ακράτειας ούρων (ενούρηση). Επιπλέον, σε προχωρημένες περιπτώσεις, εμφανίζεται χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Το αποτέλεσμα αυτής της νόσου δεν είναι ευνοϊκό και μάλλον σοβαρό.

Θεραπεία της κυστίτιδας σε σκύλους

Συνιστάται να ξεκινήσετε τη θεραπεία της κυστίτιδας σε ένα σκύλο στο σπίτι το συντομότερο δυνατό. Είναι σημαντικό να τηρείτε τα βασικά της θεραπείας.

Η θεραπεία με αντιβιοτικά είναι υποχρεωτική σε αυτή την περίπτωση. Τα αντιβιοτικά συμβάλλουν στην καταστολή της δράσης των παθογόνων μικροοργανισμών. Ωστόσο, μόνο ένας γιατρός μπορεί να επιλέξει ένα αντιβιοτικό αφού μελετήσει την ευαισθησία του ζώου στο φάρμακο. Αν αυτό δεν γίνει, η λανθασμένη θεραπεία όχι μόνο θα αποτύχει, αλλά θα προκαλέσει επίσης αντίσταση των αιτιολογικών παραγόντων της νόσου στο αντιβιοτικό. Και αυτό είναι ένα επιπλέον βάρος για το συκώτι και τα νεφρά του σκύλου.

Εάν η κυστίτιδα προκαλείται από άλλη νόσο, τότε πρέπει πρώτα να εξαλείψετε την αιτία. Η θεραπεία της φλεγμονής της ουροδόχου κύστης θα είναι αναποτελεσματική εάν ο σκύλος έχει τερηδόνα και έχει εντερικά σκουλήκια στα έντερα.

Επιπλέον, συνταγογραφούνται οι ακόλουθες ομάδες φαρμάκων:

• παυσίπονα εάν το σκυλί αισθάνεται πολύ πόνο?
• εάν ανιχνεύεται αίμα στα ούρα, τότε συνταγογραφείται ένα αιμοστατικό φάρμακο.
• αντισπασμωδικά (ενδομυϊκά).

Για την άμυνα του σώματος που αποκαθίστανται γρήγορα, είναι απαραίτητο να δοθεί το σκυλί αφέψημα των φυσικών βοτάνων. Για να το κάνετε αυτό, χρησιμοποιήστε το γαϊδουράγκαθο. Ένα τέτοιο πρόσθετο στην τροφή λαμβάνεται σε συνδυασμό με ένα σύμπλεγμα αντιβιοτικών.

Είναι σημαντικό ότι κατά τη διάρκεια της ενεργού θεραπείας το σκυλί στηρίζεται περισσότερο. Δεν χρειάζεται να το υπερφορτώσετε με σωματική δραστηριότητα, συγκεκριμένα, βόλτες. Το κατοικίδιο ζώο πρέπει να ακολουθήσει μια δίαιτα . Στη διατροφή θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερα δημητριακά, δημητριακά (πλιγούρι βρώμης και κεχρί), γάλα. Ο ζωμός κρέατος είναι πολύ χρήσιμος.

Για να μειωθεί η οξύτητα και να αποφευχθεί ο σχηματισμός λίθων νεφρών, προστίθεται λίγος χυμός βακκίνιων στη διατροφή. Ένα τέτοιο πρόσθετο συμβάλλει στην αύξηση των προστατευτικών λειτουργιών του σώματος στο σύνολό του, καθώς και στην ενίσχυση της αντιβακτηριδιακής προστασίας.

Μια πλήρης πορεία θεραπείας για ένα σκύλο για κυστίτιδα πρέπει να είναι τουλάχιστον τρεις μήνες. Εάν, χωρίς τη γνώση του κτηνιάτρου, η θεραπευτική περίοδος μειωθεί, τότε η κυστίτιδα μπορεί να μετατραπεί σε χρόνια.

Η ιστορία της κυστίτιδας στο βίντεο

Πρόληψη της κυστίτιδας

Αποτρέψτε την ασθένεια μπορεί να είναι. Από τον ιδιοκτήτη του σκύλου δεν απαιτεί τίποτα δύσκολο, ακολουθήστε απλώς ορισμένους κανόνες:

• Είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε το καθεστώς κατανάλωσης του σκύλου. Πρέπει πάντα να έχει πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό. Το νερό πρέπει να δίνεται από τη φιάλη, φιλτράρεται. Ένας σκύλος μπορεί να υποφέρει από αφυδάτωση και ουρολιθίαση.
• Περπατώντας το σκυλί πρέπει να είναι τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα. Εάν δεν το περπατάτε με τέτοια συχνότητα, τότε θα πρέπει να υπάρχει ένα δίσκο στο διαμέρισμα ή το σπίτι.
• Βεβαιωθείτε ότι το κατοικίδιο ζώο σας δεν είναι σε βύθισμα, καθώς και ανεμιστήρα. Κεραμίδι γι 'αυτόν είναι επίσης επικίνδυνο από την άποψη της υποθερμίας και κρυολογήματα . Το ίδιο ισχύει και για τα μπαλκόνια, στα οποία το τσιμεντένιο δάπεδο δεν είναι επικαλυμμένο.
• Συνιστάται να παρακολουθείτε την κατάσταση των δοντιών του κατοικίδιου ζώου σας. Οι φλεγμονές της στοματικής κοιλότητας και των αλλοιωμένων δοντιών είναι η πηγή βακτηρίων που μπορούν να διεισδύσουν μέσω του αίματος ή της λεμφαδένιας στην κύστη.
• Δεν μπορείτε να περπατήσετε τα θηλυκά κατά τη διάρκεια του οίστρου όπου τα αδέσποτα σκυλιά πηγαίνουν. Όταν περπατάτε, τα σκυλιά δεν πρέπει να επιτρέπεται να γλείφουν τη θηλιά του θηλυκού.
• Τα σκυλιά δεν πρέπει να επιτρέπεται να ζευγαρώσουν με μη δοκιμασμένα θηλυκά.
• Εάν έχετε ένα κατοικίδιο ζώο μιας μακρυμάλλης φυλής, τότε είναι απαραίτητο να κόψετε το μαλλί κάτω από την ουρά. Αυτό γίνεται για να εξασφαλιστεί ότι τα υπολείμματα των περιττωμάτων δεν πέφτουν στα γεννητικά όργανα, καθώς και στο στόμα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας γλείψιμο.
• Για να ελέγξετε τη γενική υγεία του σκύλου, είναι απαραίτητο να το πάρετε στον κτηνίατρο κάθε χρόνο. Είναι υποχρεωτικό να κάνετε μια εξέταση ούρων. Είναι επίσης σημαντικό να παρακολουθούνται οι μεταβολές των τιμών των ούρων μεταξύ των μελετών. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει εξέταση αίματος.

Θυμηθείτε ότι η κυστίτιδα είναι πιο εύκολη να αποφευχθεί και να θεραπευτεί στο αρχικό στάδιο. Αντίθετα, όσο αργότερα αρχίζει η θεραπεία, τόσο λιγότερο αποτελεσματική είναι.