Εντερίτιδα σε σκύλους

Η εντερίτιδα στα σκυλιά είναι μια σχετικά νέα ασθένεια, αλλά ήδη κατέκτησε "φήμη". Στα τέλη του 20ού αιώνα, όταν τα πρώτα κρούσματα εντερίτιδας καταγράφηκαν σε σκύλους, τα περισσότερα ζώα πέθαναν επειδή δεν είχαν ασυλία. Και σήμερα, αυτή η ασθένεια σκοτώνει περισσότερα ζώα συντροφιάς από ό, τι από την ασθένεια . Τι είδους ασθένεια είναι αυτό και είναι δυνατόν να προστατεύσει το αγαπημένο κατοικίδιο ζώο από αυτό;

Ποιος κινδυνεύει να προσβληθεί από εντερίτιδα

Η εντερίτιδα είναι μια μεταδοτική ασθένεια που προκαλεί φλεγμονή των γαστρεντερικών οργάνων και επηρεάζει το μεσαίο στρώμα του καρδιακού μυός, το μυοκάρδιο.

Τις περισσότερες φορές η νόσος διαγιγνώσκεται σε άτομα ηλικίας από δύο μήνες έως ένα χρόνο. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, από αυτή την ασθένεια σκοτώνει το 12% των ασθενών κατοικίδιων ζώων, μεταξύ των κουταβιών, ο αριθμός αυτός αυξάνεται στο 30%. Εάν η σκύλα που γεννήθηκε δεν εμβολιάστηκε, τότε μόνο το 20% των κουταβιών έχουν πιθανότητα επιβίωσης με εντερίτιδα. Σε περίπτωση μόλυνσης, το φύλο, που ανήκει σε μια συγκεκριμένη φυλή και άλλοι δείκτες δεν έχουν σημασία.

Στη σύγχρονη ιατρική έχουν αναπτυχθεί ειδικά εμβόλια κατά της εντερίτιδας . Με τον καιρό, ένα εμβολιασμένο ζώο γίνεται εξαιρετικά σπάνιο, αλλά η μόλυνση είναι ακόμα δυνατή. Επιπλέον, ένας εμβολιασμένος σκύλος ανέχεται πολύ πιο εύκολα την ασθένεια και, στις περισσότερες περιπτώσεις, εκτός από την υποστήριξη της θεραπείας, δεν απαιτείται άλλη θεραπεία.

Η μόλυνση εμφανίζεται από μολυσμένα ζώα, καθώς και τα περιττώματά τους, εκκρίνεται σάλιο και ούρα, όπου τα παθογόνα βακτήρια μπορούν να παραμείνουν μέχρι και μιάμιση εβδομάδα. Ο ιός είναι ανθεκτικός στη χημική προσβολή, σε υψηλές θερμοκρασίες (έως 60 ° C) και σε όξινα περιβάλλοντα. Σε θερμοκρασία δωματίου, δεν μπορεί να πεθάνει πριν από έξι μήνες.

Είδη εντερίτιδας σε σκύλους

Υπάρχουν δύο τύποι ασθένειας - ο παρβοϊός και ο κοροϊός.

Ο πρώτος τύπος του ιού, μια φορά στο σώμα, επηρεάζει το έντερο ή τον ιστό της καρδιάς, αλλά συχνά υπάρχει βλάβη και στις δύο. Ο ιός αρχίζει να πολλαπλασιάζεται ταχέως στα εντερικά κύτταρα, γεγονός που οδηγεί στην καταστροφή τους. Μόλις βρίσκεται στο σύστημα παροχής αίματος, επηρεάζει αρνητικά τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, αλλάζοντας τη δομή τους. Η σύνθεση του αίματος επίσης υφίσταται σημαντικές αλλαγές και πολύ νωρίτερα από την εκδήλωση των πρωτογενών σημείων της νόσου.

Οι βλεννογόνες μεμβράνες της πεπτικής οδού γίνονται κόκκινες και στη συνέχεια διαβρώνονται. Όλα αυτά τα αποτελέσματα είναι μη αναστρέψιμα και προκαλούν την ισχυρότερη δηλητηρίαση του οργανισμού του ζώου και την εξάντλησή του.

Ο παρβοϊός αναπτύσσεται ταχέως σε έναν αναπτυσσόμενο οργανισμό, αφού η κυτταρική διαίρεση έχει θετική επίδραση στην ανάπτυξή του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο κίνδυνος θανάτου στον παρβοϊό είναι υψηλός στα κουτάβια.

Ο κοροναϊός, σε αντίθεση με την εντερική παρβοϊού, δεν μολύνει τα κύτταρα κρυπτών · συνεπώς, τα συμπτώματά του είναι ελαφρύτερα και καταλήγουν με το θάνατο ενός ζώου πολύ λιγότερο συχνά. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, όλα εξαρτώνται από έγκαιρη ιατρική περίθαλψη.

Ο κορωναϊός μεταδίδεται μόνο μέσω κοπράνων, αλλά ο κίνδυνος μόλυνσης εξακολουθεί να είναι υψηλός, καθώς τα σκυλιά μπορούν να αγγίξουν το σκαμνί καθώς και τον τόπο όπου βρίσκονται και να φέρουν τον ιό στο σπίτι.

Συμπτωματικές εκδηλώσεις εντερίτιδας

Υπάρχουν διάφορες μορφές αυτής της ασθένειας - εντερική, καρδιακή και μεικτή εντερίτιδα. Σε κάθε περίπτωση, η ασθένεια προχωρά γρήγορα.

Υπάρχουν διάφορες κοινές ενδείξεις για όλες τις μορφές:

• εμετός με τη μορφή λευκού αφρού.
• εμετός πολλαπλά, με διάστημα 30-40 λεπτών.
• ο σκύλος χάνει όρεξη .
• το κατοικίδιο ζώο βρίσκεται σχεδόν όλη την ώρα, δεν δίνουν προσοχή σε άλλους?
• μια μικρή βελτίωση της κατάστασης εμφανίζεται μόνο κατά τη διάρκεια του περπατήματος.

Ένα άλλο σημαντικό σύμπτωμα της εντερίτιδας στα σκυλιά είναι η διάρροια . Ο σκύλος δεν μπορεί να συγκρατήσει την επιθυμία να σκαμνιστεί, το σκαμνί γίνεται υδαρής, η παρόρμηση είναι συχνή. Από το σκαμνί προέρχεται μια σάπια οσμή. Σε αυτή την περίπτωση, τα περιττώματα μπορεί να είναι οποιουδήποτε χρώματος - από κιτρινωπό σε κόκκινο. Η ερυθρότητα των περιττωμάτων δεν συσχετίζεται με την είσοδο αίματος μέσα σε αυτά · αποκτούν παρόμοιο χρώμα από τα ομολυμένα ερυθροκύτταρα που έχουν διεισδύσει στα κόπρανα από τα κατεστραμμένα αγγειακά τοιχώματα. Και αυτό είναι ένα σημάδι ότι το ζώο δεν θα σωθεί.

Εντερική εντέρου μπορεί να εμφανιστεί σε σκύλους οποιασδήποτε ηλικίας. Μόλις βρεθεί στο σώμα, ο ιός συμπεριφέρεται επιθετικά, καταστρέφει τις εντερικές βλεννώδεις μεμβράνες, γεγονός που οδηγεί σε νέκρωση ιστών και δευτερογενή μόλυνση.

Η εντερική μορφή της νόσου συνοδεύεται από αδυναμία, λήθαργο του κατοικίδιου ζώου, ενώ η θερμοκρασία του σώματος δεν αυξάνεται ή υπάρχει ελαφρά αύξηση.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο σκύλος δεν δίνει την παρουσία της νόσου, τρώει καλά και είναι ενεργός, αλλά αν το χτύπησε στις πλευρές, θα αφαιρέσει την ουρά μεταξύ των οπίσθιων ποδιών και θα λυγίσει την πλάτη, πράγμα που σηματοδοτεί πόνο.

Επίσης, με εντερική εντερίτιδα, ένα κατοικίδιο ζώο μπορεί να είναι ανήσυχο λόγω των σοβαρών επώδυνων συμπτωμάτων, καθίσταται δύσκολο για αυτόν να βρίσκεται σε μία θέση.

Αν ένα κουτάβι που γεννήθηκε από μια μη εμβολιασμένη σκύλα μολυνθεί, τότε, στις περισσότερες περιπτώσεις, η ασθένεια αναπτύσσεται αμέσως και το ζώο πεθαίνει μέσα σε μία έως τρεις μέρες.

Όταν παρατηρείται καρδιακή εντερίτιδα λήθαργος και υπνηλία του ζώου. Το σκυλί μπορεί να μην παρουσιάσει έντονο πόνο, αλλά συχνά εμφανίζεται στο στόμαχο οχληρία. Με την ανάπτυξη της νόσου εμφανίζονται τα συμπτώματα της καρδιακής ανεπάρκειας:

• ανεπαίσθητη αναπνοή ή, αντίθετα, δυνατά, βαριά.
• Οι βλεννώδεις μεμβράνες αποκτούν μια χλωμό ή γαλαζωπή απόχρωση.
• παλμός μόλις παγώσιμο?
• τα σκυλιά των άκρων κρύβονται.

Με αυτή την ασθένεια, οι περισσότερες περιπτώσεις είναι θανατηφόρες λόγω οξείας καρδιακής ανεπάρκειας.

Θεραπεία της εντερίτιδας σε σκύλους

Εμφανίζεται το ερώτημα: "Πώς να θεραπεύσει την εντερίτιδα σε ένα σκύλο;". Η εντερίτιδα είναι μια επικίνδυνη και ύπουλη ασθένεια, οπότε κάθε καθυστέρηση είναι ένας σίγουρος θάνατος για το αγαπημένο σας κατοικίδιο ζώο. Όσο πιο γρήγορα ο ιδιοκτήτης αναζητά ιατρική βοήθεια και η σύνθετη θεραπεία αρχίζει, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα ενός σκύλου για θεραπεία.

Ένας από τους σημαντικούς κανόνες είναι ότι αν βρείτε σημεία εντερίτιδας σε ένα σκύλο, δεν πρέπει ποτέ να τον ταΐζετε. Η νηστεία σε αυτή την περίπτωση είναι μια τεράστια βοήθεια στην καταπολέμηση του προσβεβλημένου οργανισμού με τη νόσο, αφού η αφομοίωση των τροφίμων απαιτεί ορισμένες δυνάμεις και σημαντικό κόστος ενέργειας. Αλλά θα πρέπει να νερό το σκυλί και όσο το δυνατόν περισσότερο. Για αυτό το τέλειο βραστό νερό, ψύχεται σε θερμοκρασία δωματίου.

Όσον αφορά την ιατρική περίθαλψη, αποτελείται από μια σειρά μέτρων:

• αντιμικροβιακά σουλφοναμίδια.
• τη χρήση μέσων για την πρόληψη της καρδιακής ανεπάρκειας.
• αντιβιοτική θεραπεία.
• Νεοκαρδιακός αποκλεισμός;
• η εισαγωγή μέσων στάγδην αποτρέποντας την αφυδάτωση.

Μόλις η κατάσταση του κατοικίδιου ζώου σταθεροποιηθεί, μπορείτε να αρχίσετε να δώσετε μια μικρή ποσότητα τροφής, μπορεί να είναι τα ακόλουθα προϊόντα:

• χυλό ρύζι μαγειρεμένο αποκλειστικά στο νερό?
• ζυμαρικά?
• βρασμένα άπαχα ψάρια, αποστεωμένα ·
• τυρί?
• ζωμοί κρέατος και ιχθύων ·
• γαλακτοκομικά προϊόντα - τυρί cottage, κεφίρ, ξινή κρέμα 10%, varenets, ryazhenka.

Μπορείτε να προσθέσετε ψιλοκομμένο βραστό αυγό σε φαγητό.

Απαγορεύεται η τροφοδοσία ενός σκύλου με ξινή κρέμα, ωμό κρέας, ψάρι κατά τη διάρκεια ασθένειας. Μην δίνετε πλήρες γάλα ως ποτό. Όλα αυτά τα προϊόντα μπορούν να ενεργοποιήσουν επαναλαμβανόμενες ιικές διεργασίες στο σώμα.

Η πολύπλοκη θεραπεία της εντερίτιδας σε σκύλους περιλαμβάνει επίσης τη χρήση καθαριστικών κλύσματος και γαστρικών πλυμάτων. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων πρέπει να γνωρίζουν ότι στην πρώτη, ακόμη και τα πιο ασήμαντα, σημάδια αυτής της ασθένειας, πρέπει να γίνει κλύσμα των ζώων. Ακόμα κι αν ο φόβος θα είναι μάταιος, στην περίπτωση της εντερίτιδας είναι καλύτερα να είσαι ασφαλής. Το διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (υπερμαγγανικό κάλιο) είναι κατάλληλο ως διάλυμα διάκενου. Η ποσότητα του υγρού υπολογίζεται με βάση το βάρος του σκύλου.

Ο αλγόριθμος αυτής της διαδικασίας έχει ως εξής:

• Για ένα μεγάλο κατοικίδιο ζώο, μια κανονική σύριγγα λαμβάνεται, για ένα μικρό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια μεγάλη σύριγγα χωρίς βελόνα.
• Το τέλος του εργαλείου είναι λερωμένο με βαζελίνη ή τολμηρή παιδική κρέμα.
• Εισάγετε αρχικά 100 ml και, στη συνέχεια, επαναλάβετε τη χορήγηση.
• Το ζώο θα αφήσει περιττές μάζες. Είναι απαραίτητο να εισαχθεί το διάλυμα έως ότου τα περιττώματα αντικατασταθούν από νερό.

Αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει τον καθαρισμό του σώματος των τοξινών και την πρόληψη της απορρόφησης τους στο αίμα.

Συχνά, η εντερίτιδα διέρχεται χωρίς διάρροια και συχνά είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί στα αρχικά της στάδια. Πρέπει να παρακολουθείτε στενότερα την κατάσταση του κατοικίδιου ζώου. Εάν το κουτάβι υποχωρεί, παρουσιάζει υπερβολική ανησυχία, δεν αγγίζει το φαγητό και διαρκεί περισσότερο (τα νέα άτομα δεν έχουν αυτή τη συμπεριφορά), θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Και αν έκαναν εμετό με λευκό αφρό, τότε αυτό είναι ένα ασφαλές σημάδι εντερίτιδας. Και αν το κατοικίδιο ζώο είναι αγαπητό στους ιδιοκτήτες, δεν πρέπει να περιμένετε το χειρότερο, αλλά πρέπει να το παραδώσετε αμέσως στην κτηνιατρική κλινική για θεραπεία.