Μύκητας σε σκύλους: σημεία, συμπτώματα, θεραπεία

Ο μυς στους σκύλους ή η δερματοφυτότωση είναι μια ασθένεια μολυσματικής αιτιολογίας που απαιτεί κτηνιατρική φροντίδα. Κανένα κατοικίδιο ζώο δεν είναι ασφαλισμένο για την ασθένεια αυτή, ανεξάρτητα από τις συνθήκες κράτησης. Για τους ιδιοκτήτες, είναι σημαντικό να εντοπίσουμε την ασθένεια εγκαίρως, με βάση τα συμπτώματα και τα πρωτογενή σημεία.

Γιατί αρρωσταίνουν τα σκυλιά

Υπάρχουν πολλοί τύποι μυκήτων, αλλά μόνο μερικοί από αυτούς προκαλούν επικίνδυνες λοιμώξεις στο σώμα των σκύλων. Η μόλυνση μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της επαφής με άλλο ζώο, περπατώντας στο γρασίδι πάνω στο οποίο βρίσκονται οι παθογόνοι οργανισμοί. Ακόμη και ένας σκύλος που περπατά σε ένα δίσκο μπορεί να μολυνθεί, επειδή οι μύκητες συχνά μπαίνουν στο σπίτι με τα παπούτσια των ιδιοκτητών.

Εκτός από τα παθογόνα είδη, υπάρχουν επίσης υπό αίρεση παθογόνα μυκητιακά παθογόνα. Μπορούν πάντα να βρίσκονται στο σώμα του ζώου, αλλά το σκυλί αρρωσταίνεται μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες - αδύναμη ανοσία, υπερευαισθησία, κλπ. Αυτοί οι τύποι μυκήτων δεν είναι μεταδοτικοί, ζουν στο δέρμα, αλλά δεν προκαλούν βλάβη.

Τα νεαρά άτομα, τα σκυλιά που έχουν υποβληθεί σε ασθένεια ή χειρουργική επέμβαση, έχουν προβλήματα με το ανοσοποιητικό σύστημα, τα ζώα με τάση να παρουσιάζουν αλλεργικές και δερματικές παθήσεις είναι στην ομάδα κινδύνου για νόσο δερματοφυίας.

Παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου είναι η μη ισορροπημένη διατροφή και η υψηλή υγρασία. Η ανάπτυξη του μύκητα ενισχύεται στο δέρμα, δεν παίρνει αρκετό αέρα, καλύπτεται με ματ μαλλί και ένα στρώμα βρωμιάς. Οι μύκητες πολλαπλασιάζονται επίσης γρήγορα σε σκύλους που πλένονται συχνά, καθώς η διαδικασία αυτή εξαλείφει το σμήγμα και μειώνει την προστασία του δέρματος από εξωτερικούς παθογόνους παράγοντες. Επιπλέον, το σώμα του ζώου δεν μπορεί να αντισταθεί στην ασθένεια αφού πάρει κεφάλαια που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Μπορείτε να αναγνωρίσετε πολλούς άλλους παράγοντες που συμβάλλουν στις μυκητιασικές ασθένειες, αλλά στην απουσία τους υπάρχει κίνδυνος για το ζώο να μολυνθεί από παθογόνους μύκητες.

Τα κύρια σημεία της μόλυνσης από μύκητες

Μόλις στο δέρμα, τα μανιτάρια αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται γρήγορα, έχοντας αρνητική επίδραση στους ανοσοποιητικούς μηχανισμούς του κατοικίδιου ζώου. Διαπερνώντας βαθιά μέσα στο δέρμα, ο μύκητας προκαλεί σοβαρές φλεγμονώδεις διεργασίες και ασθένειες στα θυλάκια. Το τραυματισμένο δέρμα είναι ένα εύφορο μέσο για την αναπαραγωγή διαφόρων παρασίτων - παθογόνων βακτηρίων, πρωτοζώων, εντόμων κλπ.

Μέχρις ότου αποσαφηνιστεί η προέλευση του αιτιολογικού παράγοντα αυτής της κατάστασης, υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης στον άνθρωπο και σε άλλα ζώα.

Μεταξύ των κύριων συμπτωμάτων του μύκητα είναι τα εξής:

• η νόσος αρχίζει να αναπτύσσεται από ένα έως τρία μικρά σημεία.
• το παλτό αρχίζει να πέφτει από τα μέρη της ήττας, σε ορισμένες περιπτώσεις είναι σαν να έχει αποκοπεί, αφήνοντας ένα μικρό μήκος.
• Οι σχηματισμένοι λεκέδες μπορεί να έχουν ένα μόνο μέγεθος ή να αναπτυχθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ανάλογα με τον τύπο του παθογόνου και την ισχύ των προστατευτικών μηχανισμών της ανοσίας.
• το δέρμα στο σημείο της βλάβης γίνεται γκρίζο ή κόκκινο.
• αν κοιτάξετε προσεκτικά, μπορείτε να βρείτε μια λευκή ή γκριζωπή επίστρωση στη λάμπα των μαλλιών.
• η βλάβη καλύπτεται με νιφάδες ή επικαλυπτόμενες κλίμακες που μπορεί να πέσουν από το δέρμα ή να κρατηθούν σφιχτά.

Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, η φαλάκρα αυξάνεται. Ο μύκητας αρχίζει να αναπτύσσεται στα βαθιά στρώματα, γεγονός που προκαλεί κάθε είδους επιπλοκές. Σε σοβαρά στάδια μιας βλάβης, ο σκύλος χάνει εντελώς το παλτό του, το οποίο δεν μπορεί να αποκατασταθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Συχνά ο μύκητας επηρεάζει τα πόδια του κατοικίδιου ζώου, στην περίπτωση αυτή παρατηρούνται φλεγμονή και ρωγμές στον διαθρησκευτικό χώρο και στα μαξιλάρια. Τα νύχια μπορούν επίσης να επηρεαστούν, τότε γίνονται κίτρινα και καμπύλα. Πονεί το σκυλί να πατήσει στο πόδι του, αρχίζει να limp.

Θεραπεία του μύκητα σε σκύλους

Οι περισσότερες μυκητιακές λοιμώξεις συνοδεύονται από φαγούρα, ο βαθμός του εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου παράγοντα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο σκύλος μπορεί να βουρτσίζει το δέρμα στο αίμα. Σε αυτή την περίπτωση, οι εμπειρογνώμονες συνιστούν να δώσουν ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο, όπως η διακοπή της κνησμό και να χρησιμοποιήσετε ένα προστατευτικό εξάρτημα - ένα κολάρο ή μια κουβέρτα, προτού επισκεφθείτε τον κτηνίατρο, καθώς οι τραυματισμοί του δέρματος κατά τη διάρκεια του μύκητα προκαλούν μια δευτερογενή μόλυνση.

Τα εμφανιζόμενα τραύματα θα πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με εξωτερικά μέσα που έχουν αντισηπτική δράση. Το Miramistin είναι κατάλληλο από το κιτ πρώτων βοηθειών ενός ατόμου ή πρέπει να το αγοράσετε σε κτηνιατρικό φαρμακείο Migstim.

Κατά την επίσκεψη σε ειδικό, θα πρέπει να διευκρινιστεί πού το δέρμα υποβλήθηκε σε θεραπεία με το παρασκεύασμα, καθώς οι ιστοί από αυτές τις περιοχές δεν είναι κατάλληλοι για ανάλυση.

Εάν ο μύκητας επηρεάζει τα μαξιλάρια των ποδιών, είναι απαραίτητο να προστατεύσετε τα πόδια του κατοικίδιου ζώου από την υγρασία. Κατά τη διάρκεια της βόλτας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικά προστατευτικά παπούτσια, αφού πλένετε το πόδι για να στεγνώσετε ένα στεγνωτήρα μαλλιών. Είναι απαραίτητο να μην επιτρέπεται στο σκυλί να μυρίζει περιοχές που έχουν προσβληθεί από μύκητες.

Χρόνια μυκητιασική λοίμωξη

Η παρατεταμένη μόλυνση προχωράει πιο ήρεμα. Η αποτρίχωση του μαλλιού παρατηρείται περιοδικά, το τρίχωμα σβήνει, συχνά γίνεται μπερδεμένο και ακόμη και η κολύμβηση δεν διορθώνει την κατάσταση.

Οι ιδιοκτήτες δεν συνειδητοποιούν τις πραγματικές αιτίες της κατάστασης, διαγράφοντας την εποχιακή πάστα , την έλλειψη βιταμινών και την αντίδραση στα απορρυπαντικά. Τα στάνταρ μέτρα - μια πορεία βιταμινών , ενισχυμένη διατροφή, αλλαγή σαμπουάν κλπ. Δεν βοηθούν.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα κατοικίδια ζώα σχηματίζουν μικρές περιοχές χωρίς τρίχες - πάνω από τα αυτιά, κοντά στη μύτη, στους αγκώνες. Το δέρμα μπορεί να φαίνεται αρκετά υγιές ή να έχει ελαφριά γκρι απόχρωση. Είναι αρκετά δύσκολο να δείτε τέτοια ελαττώματα σε μακριά μαλλιά.

Τέτοιες διεργασίες μπορούν να εμφανιστούν με ανεπαρκή αντίσταση του σώματος σε αυτό το είδος μυκήτων ή ο μύκητας είναι υπό όρους παθογόνος, χωρίς να απειλεί σοβαρές συνέπειες. Αλλά ανά πάσα στιγμή, με τους συναφείς παράγοντες, μπορεί να αρχίσει να προχωράει. Για να διαπιστωθεί εάν το επίπεδο του μύκητα του δέρματος είναι εντός της κανονικής κλίμακας, λαμβάνονται ειδικά θραύσματα δέρματος για ανάλυση.

Διάγνωση του μύκητα σε σκύλους και θεραπεία

Πρώτα απ 'όλα, ο κτηνίατρος λάμπει μέσα από το τρίχωμα τρίχας με μια ειδική λάμπα, κάτω από τις ακτίνες των οποίων ο μύκητας αρχίζει να λάμπει σε ένα πρασινωπό χρώμα. Αλλά πρέπει να ξέρετε ότι σχεδόν το ήμισυ των ειδών μανιταριών δεν λάμπει. Μια τέτοια μέθοδος δεν παρέχει πληροφορίες για τον παθογόνο παράγοντα, αλλά επιβεβαιώνει μόνο την παρουσία του.

Προκειμένου να συνταγογραφηθεί μια αποτελεσματική θεραπεία, απαιτείται πλήρης διάγνωση, η οποία επιτρέπει να προσδιοριστεί ο τύπος του μύκητα, ο αριθμός των σπορίων, για να καθοριστεί η ευαισθησία σε ορισμένα φάρμακα.

Οι ειδικοί συστήνουν τη δωρεά αίματος για τη βακτηριολογία, καθώς συχνά εμφανίζεται ο μύκητας στο φόντο των κοκκίων. Σε αυτή την περίπτωση, η θεραπεία είναι να εξαλείψει την αρχική πηγή.

Πολύ συχνά, μια μυκητιασική λοίμωξη συνοδεύει τις αλλεργικές εκδηλώσεις και η θεραπεία παρέχει μόνο προσωρινά αποτελέσματα. Εδώ θα βοηθήσει την ανάλυση που καθορίζει την αλλεργική κατάσταση του κατοικίδιου ζώου. Η ταυτοποίηση και το αλλεργιογόνο και ο αποκλεισμός του θα λύσουν το πρόβλημα με τον μύκητα.

Η βιοχημική ανάλυση αίματος θα αξιολογήσει τη συνολική κατάσταση του ζώου και θα ανακαλύψει ποια όργανα αποτυγχάνουν.

Λαμβάνοντας όλα τα δεδομένα που λαμβάνονται, ο γιατρός θα μπορεί να συνταγογραφήσει την κατάλληλη θεραπεία από την πρώτη φορά. Αυτό θα βοηθήσει στην αποφυγή παρατεταμένης άχρηστης θεραπείας με τη συνεχή αλλαγή φαρμάκων.

Για μικρές βλάβες του δέρματος, χορηγούνται αλοιφές - Mikozolon, Yam, Clotrimazole κλπ. Εάν ο μύκητας επηρεάζει μεγάλες περιοχές του δέρματος, δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν εξωτερικά αντιμυκητιακά φάρμακα προς τα έξω, δεδομένου ότι αυτή η ομάδα φαρμάκων είναι τοξική. Σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιήστε απορρυπαντικά, όπως Nizoral, Imaverol.

Εκτός από τα εξωτερικά παρασκευάσματα, οι κτηνίατροι συνταγογραφούν φάρμακα σε χάπια ή ενέσεις. Η φλουκοναζόλη είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη θεραπεία μυκήτων. Παρέχεται βοήθεια στο ανοσοποιητικό σύστημα του ζώου με τη μορφή ανοσοδιεγερτικών και διαμορφωτών. Επίσης συνιστάται η χρήση ηπατοπροστατευτικών παραγόντων.

Εάν ο εντοπισμένος μύκητας είναι μεταδοτικός, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα: η επεξεργασία πρέπει να πραγματοποιείται με γάντια και, αν είναι δυνατόν, να απομονώνεται το ζώο, εξαιρουμένης της επαφής του με τα παιδιά και άλλα κατοικίδια ζώα. Αλλά θα πρέπει να επισκεφθείτε το σκυλί έτσι ώστε να μην αισθάνεται μόνος και δεν αισθάνεται άγχος.

Οι γιατροί προειδοποιούν ότι η αυτοθεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικά αποτελέσματα. Επειδή ορισμένα φάρμακα μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την αντίσταση του μύκητα, στην περίπτωση αυτή θα είναι απαραίτητο να θεραπευθεί ο μύκητας σε ένα σκύλο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Πρόληψη μυκητιασικών λοιμώξεων

Όπως σημειώνεται, είναι δύσκολο για ένα μυκητιακό παθογόνο να αναπτυχθεί σε ένα υγιές, ισχυρό σώμα. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να φροντίσετε το σκυλί , παρέχοντας καλή διατροφή και κατάλληλες συνθήκες. Κατά τη διάρκεια του περπατήματος θα πρέπει να αποφεύγετε τα ενδιαιτήματα αδέσποτων ζώων.

Τα εμβόλια για μυκητιακές ασθένειες είναι χαμηλής αποτελεσματικότητας και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές, επομένως χρησιμοποιούνται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις όταν η υπόλοιπη θεραπεία είναι ανίσχυρη.

Αλλά δεν υπάρχει κανένας τρόπος να αποκλειστεί η μόλυνση ενός κατοικίδιου ζώου με παθογόνους μύκητες. Στην περίπτωση αυτή, είναι σημαντικό να εντοπιστεί η νόσος το συντομότερο δυνατόν και να ζητηθεί ειδική βοήθεια.