Καταρράκτης σε σκύλους: αίτια, συμπτώματα, θεραπεία, πρόληψη

Ένα κατοικίδιο σκυλί, παρά την εξαιρετική φροντίδα του, καθώς και ο ιδιοκτήτης του μπορεί να αρρωστήσει. Συχνά οι ασθένειες αφορούν όργανα όρασης. Μια από τις ασθένειες των ματιών είναι ένας καταρράκτης σε ένα σκύλο. Αυτή η παθολογική διαδικασία, η οποία αναπτύσσεται στο εσωτερικό του οφθαλμού, οδηγεί σε θόλωση του ενδοφθάλμιου φακού. Η ασθένεια απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και χωρίς έγκαιρη θεραπεία μπορεί να προκαλέσει κάθε είδους επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης γλαυκώματος και πλήρη απώλεια της όρασης. Εάν ο καταρράκτης είναι μικρός, τότε η θεραπεία δεν συνταγογραφείται, αλλά διεξάγεται παρατήρηση και περιοδικές εξετάσεις.

Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους ο καταρράκτης αναπτύσσεται

Η ακριβής προέλευση αυτής της ασθένειας δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη. Οι περισσότεροι επιστήμονες από διαφορετικές χώρες συμφώνησαν στην ίδια άποψη - ο καταρράκτης των ματιών είναι μια πολυγονιδιακή νόσος, δηλαδή η εκδήλωσή της σχετίζεται άμεσα με την κληρονομική προδιάθεση.

Μελέτες έχουν δείξει ότι όλα τα κατοικίδια ζώα που πάσχουν από καταρράκτη, η ίδια ασθένεια εμφανίζεται στο 80% των απογόνων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που ελήφθησαν πειραματικά, οι ακόλουθες φυλές είναι επιρρεπείς στην ανάπτυξη αυτής της παθολογίας:

• ποδοί - νάνος, αυτός, βασιλικός?
• Αμερικανική και Αγγλική Cocker Spaniels.
• μικροσκοπικά σχοινιά ?
• χρυσά (χρυσά) ρεβιέτρες ?
• Terriers - όλες οι ποικιλίες, συμπεριλαμβανομένων των Yorkshire terriers .

Ωστόσο, οι ειδικοί δεν αποκάλυψαν γιατί σε αυτές τις φυλές οι κίνδυνοι μιας τέτοιας ασθένειας είναι υψηλοί. Επιπλέον, υπάρχουν και άλλες αιτίες και παράγοντες διάθεσης για την ανάπτυξη της παθολογίας. Για παράδειγμα, τραυματισμένα σκυλιά.

Αυτά μπορεί να είναι μηχανικές βλάβες, όπως κραδασμοί, καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, βλάβες που οφείλονται σε παιχνίδια ή μάχες, ή χημικά εγκαύματα που προκαλούνται από επαφή με καυστικά αλκάλια ή οξέα στα μάτια. Ένας καταρράκτης μπορεί επίσης να συμβεί μετά από ισχυρή έκθεση σε UV. Είναι εξαιρετικά σπάνιο ότι μια ασθένεια μπορεί να προκληθεί από μεταβολές της θερμοκρασίας - μετά από υπερχείλιση ενός ζώου συντροφιάς ή παραμονή στη θερμότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Οι παθολογικές αλλαγές στον οφθαλμικό βολβό μπορεί να εμφανιστούν στο φόντο των ακόλουθων παθήσεων:

• διαβήτη ·
• αυτοάνοσες ασθένειες;
• ασθένειες μολυσματικής προέλευσης, στις περισσότερες περιπτώσεις χρόνιας μορφής με συχνές υποτροπές.
• δηλητηρίαση του σώματος - αν και η δηλητηρίαση σπάνια επηρεάζει την ανάπτυξη του καταρράκτη, αλλά παρόμοιες περιπτώσεις στην κτηνιατρική πρακτική εξακολουθούν να σημειώνονται. Μερικές φορές αυτό οφείλεται στην ανεύθυνη προσέγγιση των ιδιοκτητών, επιτρέποντάς τους να μεταχειριστούν το κατοικίδιο ζώο τους με αλκοολούχα ποτά. Ορισμένοι πιστεύουν ότι μια μικρή ποσότητα βότκας στο ποτό ενός σκύλου θα είναι η πρόληψη διαφόρων ασθενειών. Αυτό είναι βασικά λανθασμένο και θα επηρεάσει αρνητικά την υγεία του σκύλου.
• γήρας - οποιαδήποτε προβλήματα υγείας επιδεινώνονται με την ηλικία και δεν μπορούν να προβλεφθούν.

Σταδιακή ανάπτυξη της παθολογίας σε σκύλους

Όπως και ο άνθρωπος, ο καταρράκτης σκύλου υπάρχει σε δύο μορφές - πρωταρχική ασθένεια και δευτερογενής. Στην πρώτη περίπτωση, η αιτία είναι η συγγενής παθολογία που σχετίζεται με την κληρονομικότητα. Η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί λόγω μόλυνσης του εμβρύου στο εσωτερικό της μήτρας, τραυματισμού, τοξικής βλάβης κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του φακού. Αυτή η μορφή της νόσου εξαπλώνεται και στα δύο μάτια και έχει συμμετρική ανάπτυξη και στις δύο πλευρές.

Η πρωτογενής μορφή της παθολογίας περιλαμβάνει τον γεροντικό καταρράκτη. Η ασθένεια έχει διάφορα στάδια ανάπτυξης:

• Το αρχικό στάδιο είναι μεγάλο, μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από ένα χρόνο. Η σύγχρονη κτηνιατρική έχει μεθόδους για την έγκαιρη διάγνωση καταρράκτη στα ζώα. Η έγκαιρη θεραπεία μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξή της και να αποτρέψει τη μετάβαση στο επόμενο στάδιο. Αλλά, δυστυχώς, συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια.
• Ανώμαλος καταρράκτης - η περιοχή της θολερότητας αυξάνεται, η οπτική οξύτητα του κατοικίδιου μειώνεται. Οι κτηνίατροι δεν συνιστούν χειρουργική επέμβαση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
• Ώριμος καταρράκτης - διαφέρει απλούστερη διάγνωση. Η όραση του κατοικίδιου ζώου είναι σοβαρά μειωμένη και το ζώο υφίσταται χειρουργική επέμβαση.
• Ο υπερβολικός καταρράκτης είναι μια κατάσταση στην οποία είναι απαραίτητη η αφαίρεση έκτακτης ανάγκης.

Υπάρχει επίσης μια δευτερογενής ασθένεια που εμφανίζεται και αναπτύσσεται σε σχέση με διάφορες παθολογικές καταστάσεις, για παράδειγμα, ασθένειες του ανοσοποιητικού συστήματος, διαβήτη. Αυτή η μορφή καταρράκτη είναι λιγότερο συχνή, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολη η θεραπεία.

Σημάδια καταρράκτη στα σκυλιά

Το πιο εμφανές σύμπτωμα της νόσου είναι ένας θολό φακός. Εάν η διαδικασία έχει αρχίσει στο κεντρικό μέρος του ματιού, τότε αρκεί να το παρατηρήσετε. Αλλά αν αρχικά εμφανιστούν παθολογικές αλλαγές στους περιφερικούς ιστούς του οφθαλμού, τότε δεν μπορεί να δει με γυμνό μάτι.

Όταν ένας καταρράκτης αλλάζει το βλέμμα του ματιού του κατοικίδιου ζώου, γίνεται χλωμό και αποκτά μια γαλαζωπή απόχρωση. Εάν βρείτε παρόμοια παθολογία, θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από την κτηνιατρική υπηρεσία. Διαφορικές διαγνωστικές εξετάσεις θα διεξαχθούν εδώ, εξαιρουμένης της πιθανότητας εμφάνισης άλλων παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα.

Αν αγνοήσετε αυτές τις κλινικές εκδηλώσεις, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και το κατοικίδιο ζώο θα βασανιστεί από συνεχείς πονοκεφάλους. Η πάθηση μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμες συνέπειες σε ένα σκύλο - θα τελειώσει σε πλήρη τύφλωση.

Διάγνωση καταρράκτη

Ο διαγνωστικός έλεγχος περιλαμβάνει διάφορες δραστηριότητες:

• γενική επιθεώρηση του ζώου ·
• εξωτερική εξέταση και των δύο οφθαλμών.
• εάν υπάρχει υποψία για καταρράκτη, εκχωρείται ηλεκτροϊστονόγραμμα, το οποίο επιβεβαιώνει ή καταγγέλλει την παρουσία της νόσου και συμβάλλει στην εκτίμηση του βαθμού και της έκτασης της βλάβης.

Μόνο με τη διασφάλιση ότι η διάγνωση είναι σωστή, ο κτηνίατρος συνταγογραφεί την κατάλληλη θεραπεία.

Θεραπεία καταρράκτη σε σκύλους

Ένας καταρράκτης είναι μια ασθένεια που δεν είναι επιδεκτική συντηρητικής θεραπείας. Αν ανακαλύφθηκε από την αρχή της ανάπτυξης, τότε υπάρχει η ευκαιρία να σταματήσει η περαιτέρω εξάπλωση με τη βοήθεια βιταμινών και φαρμακευτικών παρασκευασμάτων, ενζυμικών διαλυμάτων κ.λπ.

Ένα φάρμακο που μπορεί να θεραπεύσει καταρράκτη δεν υπάρχει ακόμα, αν και πολλά επιστημονικά εργαστήρια μελετούν αυτό το πρόβλημα. Στη σύγχρονη ιατρική και την κτηνιατρική, ο καλύτερος και μόνο αποτελεσματικός τρόπος είναι η χειρουργική επέμβαση. Υπάρχουν δύο τύποι χειρουργικών επεμβάσεων: φακοθρυψία και αφαίρεση με χειρουργική επέμβαση.

Φαινογαλακτωματοποίηση

Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται ευρέως στη σύγχρονη ιατρική και είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική. Η χρήση του είναι εφικτή ακόμη και με παραμελημένες μορφές καταρράκτη - στο στάδιο της υπέρμετρης ωριμότητας. Εκτελέστε τη διαδικασία ως εξής:

• μια ειδική οφθαλμολογική συσκευή εισάγεται στο βολβό - ένας υπερηχητικός ανιχνευτής ελαττώματος.
• ο φακός θρυμματίζεται.
• μέσω της διαμορφωμένης οπής με διάμετρο περίπου 1,5-2 mm, ο καταρράκτης αναρροφάται.

Για να μειωθούν οι κίνδυνοι επιπλοκών, ο κτηνίατρος κάνει μια παρακέντηση στους περιφερικούς ιστούς του κερατοειδούς. Αντί του αφαιρεθέντος φακού, τοποθετείται ένας ενδοφθάλμιος φακός ή φακός κατασκευασμένος από τεχνητά υλικά. Ένας νέος φακός, σε πτυσσόμενη μορφή, τοποθετείται σε μια σακούλα φακού μέσω μιας διάτρησης, όπου τοποθετείται στη θέση του κατεστραμμένου στοιχείου.

Πιο πρόσφατα, η χειρουργική παρέμβαση επιτρεπόταν μόνο με ώριμους καταρράκτες. Σήμερα, οι οφθαλμίατροι έχουν αλλάξει τις απόψεις τους και συμφώνησαν ότι η φακοθρυψία είναι αρκετά αποτελεσματική στο αρχικό στάδιο της νόσου. Στην περίπτωση αυτή, αφαιρείται ο "μαλακός" φακός, ο οποίος είναι λιγότερο τραυματικός από ότι στα μεταγενέστερα στάδια της νόσου.

Για να αποφευχθούν τυχόν τραυματισμοί που προκαλούνται από μηχανικά μέσα, εισάγονται στο μάτι ιξώδη ιξωδοπλαστικά κατά την προετοιμασία για τη λειτουργία.

Εάν οι κτηνίατροι συναντήσουν έναν καταρράκτη και στα δύο μάτια, στον οποίο ο φακός του ενός οφθαλμού αδρανοποιήθηκε και παρατηρήθηκε απότομη μείωση της οπτικής οξύτητας και στο δεύτερο οφθαλμό υπήρξε έντονη εξέλιξη της νόσου, συνιστάται η αρχική εκτέλεση της λειτουργίας στο δεύτερο μάτι και στον πρώτο σε 2,5-3 μήνες.

Η εργασία αυτή εμφανίζεται σε ζώα ηλικίας από έξι μηνών μέχρι ηλικίας 18 ετών. Ο σύγχρονος εξοπλισμός επιτρέπει τέτοιες λειτουργίες χωρίς την άμεση συμμετοχή του χειρουργού και οι κίνδυνοι επιπλοκών για το κατοικίδιο ζώο είναι ελάχιστοι. Μετά τη διαδικασία, το ζώο ανακτά γρήγορα.

Η παλιά τεχνική κοπής του ιστού των ματιών και αφαίρεσης του φακού

Υπάρχουν περίπλοκες περιπτώσεις της νόσου όταν είναι αδύνατο να αντικατασταθεί ο φακός κατοικίδιων ζώων με ένα κατοικίδιο ζώο. Για παράδειγμα, δεν συνιστάται να το κάνετε εάν το κατοικίδιο ζώο ζει τις τελευταίες μέρες του, ο σκύλος έχει σοβαρό σακχαρώδη διαβήτη κλπ. Ο τεχνητός φακός δεν τοποθετείται εάν η πίεση του οφθαλμού στο ζώο δεν είναι ομαλοποιημένη.

Αφαίρεση καταρράκτη σε ένα παλαιότερο βίντεο σκύλου

Πώς να αποτρέψετε την ανάπτυξη της νόσου

Πρώτα απ 'όλα, είναι σημαντικό να παρακολουθεί την υγεία του κατοικίδιου ζώου, επισκέπτονται τακτικά τον κτηνίατρο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν η ηλικία του ζώου είναι μεγαλύτερη των 6 ετών.

Δεδομένης της κληρονομικής προδιάθεσης ορισμένων φυλών στη νόσο, όταν αγοράζετε ένα κουτάβι, αξίζει να διευκρινιστεί εάν οι γονείς του υποφέρουν από αυτή την ασθένεια.

Είναι απαραίτητο να πραγματοποιείτε τακτικά διαδικασίες υγιεινής των ματιών του σκύλου, να σκουπίζετε τις γωνίες, να χρησιμοποιείτε σταγόνες εάν το κατοικίδιο ζώο έχει ξηροφθαλμία ή είναι επιρρεπές σε οφθαλμικές παθήσεις. Είναι σημαντικό να παρέχετε στο κατοικίδιο ζώο σας σωστή διατροφή και έγκαιρο εμβολιασμό.