Δερματικές ασθένειες σε σκύλους

Τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, μπορούν να αρρωστήσουν, συμπεριλαμβανομένων δερματικών παθήσεων. Και αν το ζώο εμφανίσει βλάβες στο δέρμα, οι ιδιοκτήτες, πρώτα απ 'όλα, υποψιάζονται ότι είναι στερημένος. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η μόνη ασθένεια που μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα κατοικίδιο ζώο. Ορισμένες ασθένειες μπορούν να μεταδοθούν στον άνθρωπο, ενώ άλλοι είναι καθαρά κυνικός. Τι μπορεί να προκαλέσει δερματικές παθήσεις στα σκυλιά και πώς να αναγνωρίσει εάν μια ασθένεια είναι επικίνδυνη ή όχι;

Αιτίες δερματικών παθήσεων σε σκύλους

Μεταξύ των πιο κοινών παραγόντων που συμβάλλουν στην ανάπτυξη δερματικών παθήσεων είναι οι εξής:

• Ακατάλληλη διατροφή. Εάν το τρόφιμο του σκύλου δεν περιέχει τη σωστή ποσότητα βιταμινών και μικροστοιχείων , αυτό θα επηρεάσει δυσμενώς τη γενική κατάσταση του ζώου, συμπεριλαμβανομένου του δέρματος. Κατά την επιλογή μιας διατροφής, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν έμπειρο κτηνοτρόφο ή κτηνίατρο.
• Αρνητική επίδραση του περιβάλλοντος. Ένας σκύλος που ζει στην πόλη, αναπνέοντας μολυσμένο αέρα, περπατώντας το χειμώνα χωρίς κουβέρτες, που θα προστατέψει ένα κατοικίδιο από χημικά αντιδραστήρια, είναι απίθανο να έχει υγιές δέρμα. Αλλά αν το σκυλί δεν εμφανίζει καθόλου, θα επηρεάσει επίσης αρνητικά το δέρμα του.
• Κληρονομικές ασθένειες. Ορισμένες φυλές σκύλων ( Bordeaux , Chow-chow , Bulldog, Poodle κ.λπ.) έχουν προδιάθεση για φλεγμονές του δέρματος.

Παθολογίες του δέρματος που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό σύστημα

Πρόσφατα, όχι μόνο σε ανθρώπους, αλλά και σε ζώα, εντοπίζονται όλο και περισσότερο αυτοάνοσες ασθένειες, καθώς και πολλές διαφορετικές αλλεργικές εκδηλώσεις . Συχνά, εκπρόσωποι μικρών φυλών πάσχουν από τέτοιες ασθένειες, εκτός από το ότι πολλοί από αυτούς έχουν κληρονομική προδιάθεση γι 'αυτούς.

Η πιο κοινή ασθένεια αυτού του τύπου μπορεί να ονομαστεί ατοπική δερματίτιδα . Αυτό, στην ουσία, είναι η αντίδραση του οργανισμού σε εξωτερικά ερεθίσματα - ανθοφορία φυτών, αλλεργιογόνα τρόφιμα, φάρμακα και άλλες ουσίες που μας περιβάλλουν.

Το ποσοστό της επίπτωσης αυτής της ασθένειας είναι αρκετά υψηλό, επηρεάζει περίπου το 15% όλων των σκύλων, ανεξάρτητα από τη φυλή, την ηλικία και τη φυσιολογία τους.

Είναι σημαντικό να μην συγχέεται η ατοπική δερματίτιδα με μια φυσιολογική αλλεργική αντίδραση. Χαρακτηρίζεται κυρίως από το σχηματισμό φλεγμονωδών περιοχών του δέρματος που καταλαμβάνουν μια μεγάλη περιοχή και πρακτικά δεν μπορούν να θεραπευτούν.

Φακές κηλίδες με λεκέδες δέρμα εμφανίζονται στις πλευρές του σκύλου, στο στομάχι, και αργότερα σε όλο το σώμα · οι φυσαλίδες μπορούν συχνά να παρατηρηθούν γεμάτες με λασπώδες πυώδες εξίδρωμα. Ταυτόχρονα, η φλεγμονή αναπτύσσεται μάλλον γρήγορα και η ασθένεια διεισδύει σε βαθύτερα και βαθύτερα στρώματα της επιδερμίδας.

Στο πλαίσιο της ατοπικής δερματίτιδας, μπορεί να εμφανιστούν ασθένειες που προκαλούνται από παθογόνους μύκητες. Η διάγνωση αυτής της νόσου είναι ένα πολύ δύσκολο έργο, οπότε αν εμφανιστούν συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν εξουσιοδοτημένο κτηνίατρο.

Δερματίτιδα διαφόρων προελεύσεων

Η φλεγμονή του δέρματος μπορεί να προκληθεί από μια μεγάλη ποικιλία ερεθιστικών ουσιών. Υπάρχει η ακόλουθη κατάταξη της ασθένειας:

• αλλεργική δερματίτιδα, συμπεριλαμβανομένων των ψύλλων ·
• τραυματική δερματίτιδα - εμφανίζεται εάν ένας αρνητικός παράγοντας επηρεάζει το δέρμα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
• φλεγμονώδης διαδικασία που επηρεάζει τις πτυχώσεις του δέρματος - τα σκυλιά με περίσσεια δέρματος είναι ευαίσθητα - chow-chow, Mastino neapolitano, Shar Pei, μπουλντόγκ.

Πρώτα στον κατάλογο είναι η δερματίτιδα των ψύλλων, καθώς η ψύλλωση των ψύλλων στα σκυλιά δεν είναι ασυνήθιστη. Κολλώνοντας στο δέρμα, αυτά τα παράσιτα, μαζί με το σάλιο, ενεργοποιούν επιβλαβείς ουσίες στο σώμα του ζώου. Το σώμα φυσικά αντιδρά σε μια τέτοια εισβολή - τα δαγκώματα είναι πρησμένα, εμφανίζεται ερυθρότητα, η θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σκύλος που χτενίζει τα κνησμώδη τσιμπήματα, που οδηγεί στην εμφάνιση έλκους, δηλαδή, πυώδη δερματίτιδα.

Επίσης, υπάρχουν συχνά τύποι επαφής της νόσου, στις οποίες εμφανίζεται φλεγμονή όταν το δέρμα παρουσιάζει ερεθιστικές ουσίες. Τις περισσότερες φορές, η βλάβη εντοπίζεται στην κοιλιακή χώρα.

Αν μιλάμε για δερματίτιδα, η οποία επηρεάζει τις πτυχές του δέρματος, τότε είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί το αρχικό στάδιο της νόσου. Αρχικά, εμφανίζεται ελαφρύ εξάνθημα στην πάνα στις πτυχώσεις, που στη συνέχεια διεισδύει στη μόλυνση και το δέρμα που προσβάλλεται αρχίζει να σαπίζει. Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να αισθανθείτε τη δυσάρεστη μυρωδιά που προέρχεται από το ζώο, ο σκύλος γίνεται ληθαργικός, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται σημαντικά. Μόλις ανιχνευθεί αυτή η ασθένεια, είναι σημαντικό, το συντομότερο δυνατό, να παραδοθεί το άρρωστο ζώο στον κτηνίατρο, καθώς το ποσοστό θανάτου από δερματίτιδα των πτυχών του δέρματος είναι αρκετά υψηλό.

Δερματίτιδα που προκαλείται από μύκητες

Αν βυθιστείτε στις λεπτομέρειες, τότε υπάρχουν διάφορες μορφές παρόμοιων δερματίτιδων, οι οποίες συνδυάζονται σε μία ομάδα - ringworm.

Τριχοφυτότωση, μια δερματίτιδα που προκαλείται από παθογόνους μύκητες, συμβαίνει συχνότερα από άλλες και είναι περισσότερο γνωστή ως ringworm. Αυτή η ασθένεια μπορεί επίσης να μολύνει ένα άτομο από ένα σκυλί. Οι φορείς δεν είναι μόνο μολυσμένα ζώα, αλλά και έντομα, αιματοβαμματοί. Η ασθένεια μπορεί να επηρεάσει τα σκυλιά οποιασδήποτε φυλής και μεγέθους, αλλά μεταφέρεται ευκολότερα σε κατοικίδια ζώα με κοντό παλτό.

Μεταξύ των κύριων συμπτωμάτων είναι τα εξής:

• στρογγυλές κηλίδες εμφανίζονται στο σώμα, ασυμμετρικά τοποθετημένες.
• η επιφάνεια των πληγείτων περιοχών ξεφλουδίζει, σχηματίζοντας "τέφρα τσιγάρων" στην επιφάνεια.
• σε μέρη εντοπισμού της νόσου σχηματίζονται ομόκεντροι κύκλοι.

Η θεραπεία της μυκητιακής δερματίτιδας είναι αρκετά περίπλοκη και πρέπει να συνταγογραφείται μόνο από κτηνίατρο. Η θεραπεία είναι περίπλοκη και περιλαμβάνει τα ακόλουθα βήματα:

• την εισαγωγή εμβολίων, για παράδειγμα, Wakderm,
• εξωτερική εφαρμογή των αλοιφών, τα πιο συχνά προδιαγεγραμμένα μέσα Yam?
• η εισαγωγή του αντιμυκητιασικού παράγοντα Griseofulvin, η οποία είναι πολύ τοξική, τόσο ακριβής δόση είναι πολύ σημαντική.

Αξίζει να θυμηθούμε ότι αν το άρρωστο ζώο ζει σε ένα διαμέρισμα πρέπει να απολυμαίνονται όλες οι εγκαταστάσεις, τα κλινοσκεπάσματα, τα είδη ένδυσης και τα είδη οικιακής χρήσης, αφού ο μύκητας μπορεί να ζήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα έξω από τον μεταφορέα και να περιμένει έναν κατάλληλο υποψήφιο.

Δερματικές ασθένειες που προκαλούνται από κρότωνες

Μεταξύ των δεινών που προκαλούνται από παράσιτα του μικρότερου μεγέθους, η πιο διάσημη είναι η αποδημία. Τα ακάρεα πολλαπλασιάζονται γρήγορα, σχηματίζοντας γιγάντιες αποικίες στα θυλάκια των τριχών και στους σμηγματογόνους αδένες. Οι ενήλικες τρέφονται με ζωντανά κύτταρα του σώματος και οι προνύμφες τους με νεκρά υπολείμματα.

Δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί η ασθένεια, καθώς συνοδεύεται από αρκετά φωτεινά ειδικά συμπτώματα:

• Το δέρμα σε μέρη ηττότητας είναι υπεραμιτικό.
• Εμφανίζονται τα μπαλκόνια.
• δέρμα καλυμμένο με κλίμακες.
• με την περαιτέρω ανάπτυξη της ασθένειας, εμφανίζονται κηλίδες, το δέρμα διαβρώνεται.
• υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός φυσαλίδων με πυώδη περιεχόμενα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο σκύλος επηρεάζει το δέρμα στο κεφάλι.

Οι κτηνίατροι και οι γιατροί εξακολουθούν να μην έχουν καταλάβει τι προκαλεί την ανάπτυξη της αποδημόλυνσης - κάποιοι πιστεύουν ότι μεταδίδονται με επαφή με μολυσμένο άτομο, άλλοι ότι τα κρότωνες είναι παντού και ότι ένα κατοικίδιο με αποδυναμωμένο ανοσοποιητικό σύστημα αρρωσταίνει.

Η πρακτική δείχνει ότι και οι δύο θεωρίες έχουν δικαίωμα ύπαρξης, καθώς η ασθένεια περνάει σε δύο μορφές:

• Εστιακά - υπάρχουν πολλές εστίες στο σώμα (3-4). Σε αυτήν την κατάσταση, υπάρχουν συχνά περιπτώσεις αυτοθεραπείας, με την επιφύλαξη της πρόσθετης ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Γενικευμένη - το σώμα καλύπτεται από πολλαπλές βλάβες, οι οποίες στη συνέχεια συλλάβουν ολόκληρη την επιφάνεια του σώματος. Σε αυτή την περίπτωση, η πιθανότητα μιας γενικής δηλητηρίασης του οργανισμού είναι υψηλή. Τα κρότωνες, που διεισδύουν βαθύτερα και βαθύτερα, μπορεί να εμφανιστούν στα εσωτερικά όργανα.

Η θεραπεία της δεύτερης μορφής πραγματοποιείται μόνο σε κλινικές συνθήκες. Η θεραπεία είναι μεγάλη, δαπανηρή και ταυτόχρονα υπάρχει υψηλός κίνδυνος υποτροπής.

Πρόληψη δερματικών παθήσεων σε σκύλους

Φυσικά, είναι αδύνατο να προστατευθούν τα κατοικίδια ζώα από όλες τις κακοτυχίες, αλλά είναι ακόμα δυνατό να μειωθεί σημαντικά ο κίνδυνος μόλυνσης. Τι μπορεί να γίνει γι 'αυτό;

• δώστε στο σκυλί σας τη σωστή διατροφή.
• σε περιόδους εκτός εποχής, με κακές συνθήκες υγείας και άλλες, να δώσουν τα σύμπλοκα βιταμινών κατοικίδιων ζώων.
• εμποδίζουν το σκυλί να επικοινωνεί με αδέσποτους συγγενείς.
• να παρακολουθεί την κατάσταση του δέρματος και τη γενική ευημερία του κατοικίδιου ζώου.
• κρατήστε τον σκύλο καθαρό, πλύνετε και καθαρίστε το μαλλί στο χρόνο.

Αν ακολουθήσετε αυτούς τους απλούς κανόνες, είναι πολύ πιθανό να προστατεύσετε το αγαπημένο σας κατοικίδιο ζώο από οποιαδήποτε ατυχία, ειδικά από ασθένειες του δέρματος.