Αφαίρεση σε σκύλους: συμπτώματα, θεραπεία

Η στέρηση είναι μια δυσάρεστη μολυσματική ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει τόσο τους ανθρώπους όσο και τα κατοικίδια σκυλιά. Η μόλυνση επηρεάζει το δέρμα · η ασθένεια που προκαλεί μύκητες ή ιοί μπορεί να είναι ο αιτιολογικός παράγοντας. Ένα άρρωστο σκυλί είναι ένας κίνδυνος για όλα τα μέλη της οικογένειας και άλλα κατοικίδια ζώα, επομένως είναι επιτακτική ανάγκη να προσδιοριστεί η στέρηση των σκύλων στα πρώιμα στάδια και να επικοινωνήσετε με την κτηνιατρική κλινική.

Πώς συμβαίνει η λοίμωξη;

Τα μυκητιακά σπόρια είναι από τους πιο ανθεκτικούς μικροοργανισμούς σε διάφορες συνθήκες και μπορούν να ζήσουν σε μια ευρεία ποικιλία περιβαλλόντων, έτσι ώστε ακόμη και έξω από το σώμα να παραμένουν βιώσιμα για πολλούς μήνες και ακόμη και χρόνια. Το πιο ευεργετικό για τα μανιτάρια είναι ο υγρός καιρός με υψηλή υγρασία, οπότε αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται γρήγορα, επηρεάζοντας τα ανώτερα στρώματα του δέρματος των ζώων.

Ένα σκυλί που μολύνεται με λειχήνες γίνεται επικίνδυνο για το περιβάλλον του. Είναι σε θέση να μολύνει όχι μόνο τους συγγενείς του, αλλά και τον άνθρωπο. Η στέρηση μεταδίδεται κατά την επαφή με άρρωστα σκυλιά.

Οι έμπειροι κτηνοτρόφοι σκυλιών γνωρίζουν ότι πρέπει να περπατήσουν το κατοικίδιο ζώο τους με αποδεδειγμένα κατοικίδια σκυλιά και με κάθε τρόπο να αποφύγουν την επαφή με αδέσποτα σκυλιά και γάτες.

Επίσης, η στέρηση ενός κατοικίδιου ζώου μπορεί να μολυνθεί ενώ βρίσκεται στο κρεβάτι κάποιου άλλου, να τρώει από ένα πιάτο ασθενούς ζώου ή ακόμα και να παίζει με τα παιχνίδια του. Η πηγή της ασθένειας μπορεί να είναι πυρομαχικά και σκύλος λειχήνων.

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης

Υπάρχουν ορισμένες συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη μιας λοίμωξης σε ένα ζώο. Όλοι τους, πάνω απ 'όλα, επηρεάζουν τις ανοσιακές δυνάμεις του σώματος:

• την κυοφορία και την επακόλουθη αύξηση των απογόνων ·
• κακή διατροφή.
• πρόσφατη ασθένεια που προκαλείται από ιούς.
• ηλικία - συχνά μολυσμένα με λειχήνες νέους και σκύλους ηλικίας άνω των 8 ετών.
• ασθένειες που προκαλούνται από την ογκολογία.

Τα κύρια σημάδια της στέρησης σκύλων

Πρώτα απ 'όλα, η ασθένεια αποβάλλεται από την εμφάνιση δερματικών εξανθημάτων που μπορούν να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο ή μέρος του σώματος. Με την ανάπτυξη λοίμωξης, η περιοχή της αλλοίωσης αυξάνεται σημαντικά, το δέρμα καλύπτεται με κρούστες με κοκκινωπό χρώμα και τα μαλλιά αρχίζουν να πέφτουν εντατικά. Απόλυτα φαλακρές κηλίδες εμφανίζονται στο σώμα, έχοντας σαφή όρια. Με τα προχωρημένα στάδια της νόσου, το πορφυρό εξίδρωμα εκρέει από κάτω από τις κρούστες.

Η στέρηση, κατά κανόνα, συνοδεύεται από σοβαρή κνησμό, αναγκάζοντας το κατοικίδιο ζώο να χτυπήσει τις πληγείσες περιοχές στο αίμα. Εάν το κατοικίδιο ζώο δεν παρουσιαστεί έγκαιρα στον κτηνίατρο, τότε πρέπει να αναμένετε τα ακόλουθα προειδοποιητικά σημάδια στέρησης του σκύλου:

• η εμφάνιση φλεγμονή χρωματιστά σημεία στο δέρμα, τα οποία είναι αρκετά ξεφλούδισμα?
• σοβαρή απώλεια μαλλιών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη φαλάκρα, αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται λόγω της σοβαρής βλάβης στους θύλακες των τριχών?
• Τα κατοικίδια μολυσμένα με λειχήνες, γίνονται ανενεργά, λήθαργοι, συχνά αρρωσταίνουν.

Τα είδη Lichen στα σκυλιά και τα σημάδια τους

Υπάρχουν διάφοροι κύριοι τύποι λειχήνων που αναπτύσσονται σε κατοικίδια ζώα:

• Ροζ λειχήνες. Θεωρείται ένας από τους πιο επικίνδυνους τύπους λειχήνων, απειλώντας την υγεία του σκύλου. Η ανάπτυξη της νόσου αρχίζει με την εμφάνιση του 1ου σημείου, το οποίο ονομάζεται μητρική πλάκα. Αφού εμφανιστεί ένας κλάδος άλλων σημείων που είναι εστίες λοίμωξης. Οι πλάκες έχουν στρογγυλεμένο σχήμα, με διάμετρο περίπου 2 cm, το χρώμα των προσβεβλημένων ιστών είναι κιτρινωπό-ροζ. Αυτή η μορφή των λειχήνων χαρακτηρίζεται από σοβαρή φαγούρα, έτσι το σκυλί είναι συνεχώς φαγούρα. Μια ανεξάρτητη ανάλυση των κηλιδωτών αλλοιώσεων είναι δυνατή 4-6 εβδομάδες μετά την εμφάνιση της πρώτης αλλοίωσης.
• Τριχοφυτία ή έρπητα ζωστήρα σε σκύλους. Αυτός ο τύπος λειχήνων είναι σε θέση να επηρεάσει οποιοδήποτε μέρος του σώματος του κατοικίδιου ζώου - κορμό, πόδια, πέλματα, μύτη, νύχια. Μπορείτε να ανακαλύψετε την ασθένεια με στρογγυλά ή ωοειδή σημεία, επηρεάζοντας εντατικά το δέρμα του κατοικίδιου ζώου. Τα φύλα της λοίμωξης καλύπτονται με ζυγαριές, οι οποίες μεγαλώνουν φαλακρές και ενοχλούν το ζώο με αφόρητη φαγούρα. Κοιτάζοντας προσεκτικά τις πληγείσες περιοχές, μπορείτε να δείτε τις τρίχες που φαινόταν να κοπούν με ψαλίδι. Λόγω αυτού του συμπτώματος, η παθολογία πήρε το όνομά της.
• Μούσκεμα λειχήνων. Δεν είναι μολυσματική ασθένεια του δέρματος. Αναπτύσσεται στο παρασκήνιο αλλεργικών εκδηλώσεων και είναι φλεγμονώδης. Τα κύρια σημεία της νόσου είναι οίδημα των ιστών, εξάνθημα σε όλο το σώμα. Οι πληγείσες περιοχές δίνουν στο ζώο σημαντική ενόχληση με τη μορφή καψίματος και κνησμού. Τα στίγματα εμφανίζονται στον κορμό του σκύλου, η απόχρωση του προσβεβλημένου ιστού κυμαίνεται από ανοιχτό ροζ σε μπλε. Επίσης, η κλασσική εμφάνιση λειχήνων εκδηλώνεται με τη μορφή ρωγμών δέρματος, φουσκάλων και οι κατεστραμμένες περιοχές καλύπτονται στη συνέχεια με κρούστες.
• Pityriasis versicolor. Ένας αρκετά συνηθισμένος λόγος για την αντιμετώπιση των ιδιοκτητών σκύλων σε έναν κτηνίατρο. Αρχικά, η ασθένεια εκδηλώνεται με τη μορφή ενός μικρού ροζ σημείου. Σε αυτό το στάδιο, η ασθένεια προχωρά χωρίς άλλα συμπτώματα. Αργότερα, οι εστίες εμφανίζονται σε διαφορετικά μέρη του σώματος. Λαμβάνουν ένα οδυνηρό χρώμα - κιτρινωπό ή καφέ.
• Βότσαλα. Ο αιτιολογικός παράγοντας αυτού του τύπου μόλυνσης από λειχήνες είναι ο ιός του έρπητα. Το αρχικό στάδιο της νόσου συνοδεύεται από κνησμό στην κοιλιά και τις νευρώσεις. Αργότερα παπλέτες εμφανίζονται στο δέρμα με υγρά περιεχόμενα. Στη συνέχεια, ρίχνονται και καλύπτονται με κρούστα. Στα μεταγενέστερα στάδια, η νόσος επηρεάζει και το υπόλοιπο σώμα.

Μόλις ανιχνευτούν τα κύρια σημάδια στέρησης, το κατοικίδιο ζώο πρέπει να παραμείνει χωριστό μέχρις ότου προσδιοριστεί. Για απολύμανση, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί ο οικοτόπος του σκύλου με παράγοντες που περιέχουν χλώριο.

Θεραπεία για λειχήνες σε σκύλους

Χρησιμοποιώντας μόνο πολύπλοκη θεραπεία, μπορείτε να σώσετε τον τετράποδο φίλο από τη στέρηση. Για να διευκολυνθεί η χρήση εξωτερικών μέσων, είναι απαραίτητο να κόψετε τα μαλλιά κοντά στις πληγείσες περιοχές.

Βασική φροντίδα για δέρμα που έχει υποστεί βλάβη και περιλαμβάνει τους ακόλουθους χειρισμούς:

• είναι απαραίτητο να πλένετε το δέρμα με ζεστό νερό.
• σκουπίστε τον κατεστραμμένο ιστό με ιώδιο.
• να κάνετε θεραπεία με φάρμακα με αντιμυκητιασική δράση - Zoomicol, Mikozolon και άλλα.

Πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε το κατοικίδιο ζώο να μην γλύφει τα φάρμακα από το δέρμα. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί κτηνιατρικό κολάρο για το σκοπό αυτό.

Για να θεραπεύσει το ringworm σε ένα σκύλο, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε ισχυρότερα φάρμακα με αντιμυκητιασική δράση: Itraconazole, Yuglon, Dermatol, κλπ.

Για την υποστήριξη της εργασίας του ήπατος, συνιστάται ταυτόχρονη λήψη ηπατοπροστατευτικών παραγόντων.

Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην θεραπεία σκύλων με εμβολιασμένες εμβολιασμένες εμβολές - Vacderm, Mentavac, κλπ. Τα παρασκευάσματα προορίζονται για ενδομυϊκή χορήγηση, η πορεία υπολογίζεται ξεχωριστά από κτηνίατρο. Ο όρος αυτής της θεραπείας ποικίλει από 2 έως 2,5 μήνες και το αποτέλεσμα εξαρτάται από το βαθμό ανάπτυξης της νόσου.

Με την επιδείνωση της ασθένειας, ο σκύλος ξεκινά εντατική απώλεια μαλλιών σε κομμάτια. Πολλά φαλακρά σημεία μπορεί να εμφανιστούν στο σώμα, αλλά η απουσία τους είναι επίσης δυνατή. Σε αυτή την περίπτωση, συνιστάται να πλένετε το κατοικίδιο σας με αντιμυκητιασικά σαμπουάν - Nizoral, Dermazole, Kenazole, Imaverol, κλπ. Τα προϊόντα αυτά έχουν ήπια, ήπια δράση, αλλά πρέπει να εφαρμόζονται σύμφωνα με τις συνημμένες οδηγίες.

Για να αποφευχθούν οι αλλεργίες στα φάρμακα, οι κτηνίατροι συνταγογραφούν την ταυτόχρονη χρήση αντιισταμινικών φαρμάκων (Tavegil, Suprastin, Diazolin, Dimedrol κ.λπ.)

Μετά τον εμβολιασμό, το κατοικίδιο ζώο μπορεί να επιδεινωθεί. Ωστόσο, αυτό είναι μια εντελώς τυποποιημένη κατάσταση - το σώμα καταπολεμά φυσικά τα παθογόνα που έχουν διεισδύσει με το εμβόλιο.

Εκτός από την ενεργοποίηση προστατευτικών μηχανισμών, δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στην υποστήριξη της ανοσίας του ζώου και στη βελτίωση της γενικής κατάστασης. Για το σκοπό αυτό, οι γιατροί μπορούν να συνταγογραφήσουν τα κεφάλαια των ακόλουθων ομάδων:

• προβιοτικά (εξομαλύνουν τις δραστηριότητες του πεπτικού συστήματος) ·
• ανοσορυθμιστές (Katozal, Glykopin, Ribotan, Immunofan, κτλ).
• (Aminovit, Gamavit, Placentol και άλλα).

Για την εξάλειψη του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου - ο ίδιος ο μύκητας, ψεκασμός Fungin και Yam εφαρμόζεται με τη μορφή μιας αλοιφής. Εφαρμόστε τους όχι μόνο στον προσβεβλημένο ιστό, αλλά και γύρω από την εστία, συλλαμβάνοντας υγιείς περιοχές. Για να διευκολύνετε την εφαρμογή, συνιστάται να κόβετε το παλτό στην περιοχή που επηρεάζεται.

Για τοπική θεραπεία, χρησιμοποιείται σαλικυλικό οξύ ή ιώδιο πριν από τη χρήση εξωτερικών παραγόντων. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο μετά από σύσταση ενός ειδικού, δεδομένου ότι η ακατάλληλη χρήση μπορεί να προκαλέσει νέκρωση της επιφάνειας του δέρματος.

Στη σύγχρονη κτηνιατρική δεν υπάρχουν καθιερωμένα στερητικά θεραπευτικά σχήματα, καθώς οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου μεταβάλλονται συνεχώς. Νέα στελέχη παρασιτικών μικροοργανισμών καθίστανται πιο ανθεκτικά σε ουσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν, προσαρμόζονται στο νέο περιβάλλον που δημιουργείται στο υπόβαθρο των ναρκωτικών.

Ωστόσο, η ασθένεια εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται · αυτό απαιτεί έγκαιρη επίσκεψη σε ειδικό και πλήρη εξέταση. Ένας έμπειρος κτηνίατρος θα κάνει ένα σχέδιο θεραπείας ξεχωριστά, με βάση τα αποτελέσματα και τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου. Για τους ιδιοκτήτες σκύλων, είναι σημαντικό να μην χάσετε τα πρώτα κουδούνια συναγερμού. Ας ελπίσουμε ότι σας είπαμε πώς να θεραπεύσετε ένα σκύλο με λειχήνες.