Μαστίτιδα σκύλου

Η περίοδος μητρότητας για τον σκύλο και τους ιδιοκτήτες του είναι εξαιρετική, αλλά ταυτόχρονα επικίνδυνη εποχή, καθώς το σώμα, το οποίο αποδυναμώνεται από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, βρίσκεται σε αναμονή για διάφορες ασθένειες. Η μαστίτιδα του σκύλου είναι μία από τις πιο συχνές ασθένειες της μετεωρολογικής περιόδου. Πώς εκδηλώνεται και πώς να βοηθάει τη γυναίκα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή γι 'αυτήν;

Ποικιλίες μαστίτιδας σε σκύλους

Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να καταλάβουμε τι είδους ασθένεια. Η μαστίτιδα, στις περισσότερες περιπτώσεις, εμφανίζεται μετά τον τοκετό ή όταν διαγνωστεί μια εσφαλμένη εγκυμοσύνη , δηλαδή η ανάπτυξή της σχετίζεται άμεσα με την εντατική έκκριση του γάλακτος στους μαστικούς αδένες. Μεταξύ των μικροβίων, τα στρεπτόκοκκα και τα σταφυλοκοκκικά ραβδιά προκαλούν συχνότερα μαστίτιδα.

Υπάρχουν οι εξής τύποι ασθένειας:

• Καταρροϊκή μαστίτιδα. Αυτός ο τύπος ασθένειας είναι επικίνδυνος επειδή, χωρίς να έχει κάποια εμπειρία, θα είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί. Τα συμπτώματα πρακτικά απουσιάζουν, εκτός από την παρουσία βλέννης σε εκκριτικές εκκρίσεις. Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, οι πιο σοβαρές μορφές της νόσου αναπτύσσονται από καταρροϊκή μαστίτιδα - ορολογική μαστίτιδα ή καταρροϊκή-πυώδη.
• Σαρώ μαστίτιδα. Ένα φλεγμονώδες εξίδρωμα εμφανίζεται στο γάλα που εκκρίνεται από τους μαστικούς αδένες. Αυτός ο τύπος ασθένειας είναι επίσης αδύνατο να ανιχνευθεί χωρίς κλινική διάγνωση.
• Τύπος ινώδους. Σε αυτή την περίπτωση, ταυτόχρονα με το γάλα, τα νήματα ινώδους, που μοιάζουν με λευκά, πυκνά κορδόνια, βγαίνουν από τους αδένες.
• Πυρρή θέα της μαστίτιδας. Στο γάλα ενός σκύλου που θηλάζει, εμφανίζονται ξένα σωματίδια πύου - μπορεί να έχουν την εμφάνιση νήματος που εκτείνεται ή με μεμονωμένα κομμάτια λευκής ή κιτρινωπής απόχρωσης. Το γάλα, στις περισσότερες περιπτώσεις, ποικίλλει ανάλογα με το χρώμα και τη μυρωδιά. Με αυτή τη μορφή μαστίτιδας, ο θηλασμός πρέπει να σταματήσει αμέσως.
• Φλεγμονώδης μαστίτιδα. Με την ασθένεια αυτή, το πύο συσσωρεύεται στο στρώμα του υποδόριου ιστού και εξαπλώνεται στα εσωτερικά στρώματα του δέρματος. Αρχικά, δεν εισέρχεται στο γάλα, αλλά μετά την εξάπλωση των βακτηριδίων στους λοβούς, θα παρατηρηθούν στο γάλα πυώδη κομμάτια.
• Αποσπάσματα μαστίτιδας. Η μορφή αυτή εκδηλώνεται ως απόστημα στο προσβεβλημένο τμήμα των μαστικών αδένων. Η διαλείπουσα μαστίτιδα σπάνια διαγιγνώσκεται.
• Μαστίτιδα γαγγραινό χαρακτήρα . Θεωρείται η πιο σοβαρή μορφή της νόσου στην οποία ο ιστός του μαστού πεθαίνει και αποσυντίθεται.

Αιτίες μαστίτιδας σε σκύλους

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένας σκύλος μπορεί να αναπτύξει μαστίτιδα. Αυτά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Ο τραυματισμός των μαστικών αδένων από τα αιχμηρά νύχια των κουταβιών κατά τη διάρκεια της περιόδου διατροφής μπορεί να οδηγήσει στο γεγονός ότι επιβλαβή βακτήρια που προκαλούν φλεγμονή εισέρχονται στα τραύματα.
• Συγκεντρωτικές διεργασίες στους μαστικούς αδένες (ονομάζεται μόνιμη μαστίτιδα), που προκαλείται από τη συσσώρευση γάλακτος, η οποία παραμένει στον μαστό, αν ο σκύλος έχει νεκρούς απογόνους, ξεκίνησε νωρίς το μαστό ή με ισχυρή γαλουχία.
• Όταν τα εμβρυώδη φρούτα (αποσυντίθενται σε μήτρα), το έμβρυο, το οποίο έμενε στο κανάλι της γέννας, μολύνει θηλυκά κατά τη διάρκεια της κύησης με ενδομητρίωση απογόνων, καθώς και ασθένειες της γαστρεντερικής οδού, η λοίμωξη εισέρχεται στο σώμα προκαλώντας δηλητηρίαση και φλεγμονή, συμπεριλαμβανομένων των μαστικών αδένων.
• Η ψεύτικη εγκυμοσύνη μπορεί επίσης να προκαλέσει μαστίτιδα των μαστικών αδένων.
• Η απόφραξη των σφιγκτήρων θηλών οδηγεί σε συμφορητικές και στη συνέχεια σε φλεγμονώδεις διαδικασίες.

Κατ 'αρχήν, η μαστίτιδα μιας σκύλας μπορεί να εμφανιστεί λόγω μιας ευρείας ποικιλίας αποτελεσμάτων - υπερβολικά υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες, χημικές ουσίες που εισέρχονται στην περιοχή του μαστικού αδένα, ορμονικές διαταραχές και ακόμη και μια κατάσταση άγχους που μπορεί να προκαλέσει τέτοια φλεγμονή.

Μη γνωριμμένα σκυλιά που έχουν γογγύλια σε ένα βρώμικο μέρος θα υποφέρουν συχνά από μαστίτιδα. Επιπλέον, εάν η μητέρα της σκύλας είχε μαστίτιδα, τότε είναι πιθανό ότι θα εμφανιστεί μαζί της.

Κλινικές εκδηλώσεις της νόσου

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, δεν είναι δυνατόν να διαγνωσθούν ανεξάρτητα όλοι οι τύποι μαστίτιδας, λόγω της έλλειψης σαφών συμπτωμάτων της νόσου, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις εξακολουθούν να υπάρχουν μερικά χαρακτηριστικά σημεία:

• ο σκύλος γίνεται λήθαργος, καθιστικός, τρώει λίγο ή αρνείται εντελώς.
• με γυμνό μάτι, είναι σαφές ότι οι μαστικοί αδένες πρήζονται, αισθάνονται ζεσμένοι όταν αισθάνονται, και το σκυλί αισθάνεται πόνο από το να αγγίξει?
• το δέρμα στους αδένες γίνεται κόκκινο.
• Εάν πιέσετε τη θηλή, τότε το γάλα μπορεί να απελευθερωθεί από αυτά με ένα μίγμα από πυώδες εξίδρωμα (πράσινο-καφέ, γκριζωπό νιφάδες). σε περίπτωση πυώδους μαστίτιδας, μια παχιά γκρίζα μάζα θα ρέει από τη θηλή, ενδεχομένως με ακαθαρσία αίματος.

Εάν δεν παρέχεται έγκαιρη ιατρική βοήθεια, τότε μπορεί να εμφανιστεί ένα σύμπτωμα μαστίτιδας που ονομάζεται απόστημα σε σκύλους. Ως αποτέλεσμα, ανοίγουν οι θέσεις συσσώρευσης πυώδους μάζας, σχηματίζεται ένα συρίγγιο, από το οποίο σχηματίζεται γκρίζο πύο με σωματίδια νεκρού ιστού. Μια τέτοια κατάσταση μπορεί να προκαλέσει τη γαστρεντερική μόλυνση του μαστού.

Θεραπεία μαστίτιδας σκύλου

Μετά τη διάγνωση, τίθεται το ερώτημα: "Πώς να θεραπεύσει τη μαστίτιδα σε ένα σκύλο;". Πρώτα απ 'όλα, ένα άρρωστο σκυλί χρειάζεται πλήρη ανάπαυση. Εάν καλλιεργεί τους απογόνους, τότε πρέπει να απαλλαγεί από αυτή την ευθύνη και να μεταφέρει τα κουτάβια σε τεχνητή διατροφή ή να μεταφερθεί σε μια άλλη σκύλα νοσηλευτικής.

Για τη θεραπεία των αρχικών σταδίων της μαστίτιδας, χρησιμοποιείται συντηρητική θεραπεία:

• Η θεραπεία με λέιζερ Εκτελείται με τη βοήθεια ειδικών συσκευών λέιζερ. Για αυτή τη θεραπεία, αρκούν 3-5 συνεδρίες μίας και μισής έως δύο λεπτών.
• Αντιβιοτική θεραπεία. Τα συνταγογραφούμενα φάρμακα βασίζονται στην αιτία της νόσου. Είναι καλύτερο εάν ο σκύλος υποβληθεί σε μια διαγνωστική εξέταση για να εντοπίσει τον παθογόνο από εκκρίσεις εκκρίματος γάλακτος.
• Νεοκαρδιακός αποκλεισμός. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του αρχικού σταδίου του πυώδους ή καταρροϊκού τύπου μαστίτιδας. Ο αποκλεισμός πραγματοποιείται με έγχυση διαλύματος νεοκαΐνης γύρω από την πληγείσα περιοχή. Εάν είναι απαραίτητο, συνιστάται να επαναληφθεί η χειραγώγηση μετά από τρεις ημέρες. Με τη θεραπεία εξωτερικών ασθενών, ο αποκλεισμός μπορεί να πραγματοποιηθεί κάθε τρεις μέρες χρησιμοποιώντας το αντιβιοτικό bicillin-3.

Στο στάδιο της ανάκτησης, μπορείτε να εφαρμόσετε θερμότητα στους μαστούς που έχουν προσβληθεί - μαξιλάρια θέρμανσης, συμπιέσεις, εφαρμογές παραφίνης, ακτινοβολίες λαμπτήρων. Εξαιρετικό αποτέλεσμα δίνει τη χρήση οζοκερίτη (κερί βουνού), καθώς θερμαίνει ακόμη και τα βαθύτερα στρώματα ιστού.

Εάν η μαστίτιδα συνοδεύεται από ένα απόστημα, τότε δεν συνιστώνται θερμικές διαδικασίες, καθώς μπορεί να προκαλέσουν αυτοψία πύου και διείσδυση πύου σε υγιή ιστό.

Στη σύγχρονη ιατρική, το φάρμακο Mastometrin χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της μαστίτιδας σε σκύλους, η οποία εξαλείφει τη φλεγμονή και αποκαθιστά τη λειτουργικότητα του ενδομητρίου. Συχνά χρησιμοποιείται μαζί με το Travmatin, το ενίεται σε μυ ή υποδόρια σε μία σύριγγα. Η διάρκεια της θεραπείας διαρκεί από τρεις έως πέντε ημέρες.

Εάν η συντηρητική θεραπεία δεν δίνει θετική δυναμική για αρκετές ημέρες, τότε με την παρουσία πολλαπλών αποστημάτων με πυώδη σχηματισμούς, απαιτείται χειρουργική επέμβαση.

Αποκλείονται οι απολήξεις, οι κοιλότητες που καθαρίζονται από πύον γεμίζουν με αντιμικροβιακή σκόνη, για παράδειγμα, το Streptocide ή το Tricillin. Στη συνέχεια, μέχρι την πλήρη επούλωση, οι περιοχές που έχουν υποστεί βλάβη υποβάλλονται σε αλλοίωση με αντιμικροβιακές και αναγεννητικές αλοιφές.

Ένα πραγματικό παράδειγμα αντιμετώπισης της μαστίτιδας:

Πώς να αποτρέψετε την ασθένεια

Κάθε ιδιοκτήτης θα πρέπει να φροντίζει πλήρως το κατοικίδιο ζώο του:

• παροχή υγειονομικών συνθηκών ·
• παρέχουν πλήρη διατροφή.
• φροντίδα για τα μαλλιά και τα δόντια του σκύλου.
• να εξασφαλίσει ότι το κατοικίδιο ζώο δεν τραυματίζεται.
• Μην επιτρέπετε σκύλους υποθερμίας.

Ιδιαίτερα προσεκτική φροντίδα απαιτεί ένα σκυλί κατά τη διάρκεια της κυήσεως των απογόνων και την περίοδο μετά τον τοκετό. Αυτή τη στιγμή, το ζώο μπορεί να αναπτύξει διάφορες επιπλοκές και ο ιδιοκτήτης πρέπει να εξασφαλίσει έγκαιρη θεραπεία.

Εάν το κατοικίδιο ζώο κρατιέται σε περίπτερο ή σε υπαίθριο κλαπέτο, τότε είναι απαραίτητο να θερμάνετε το περίπτερο και να ελέγξετε την καθαριότητα των απορριμμάτων , αλλάζοντας το όσο γίνεται βρώμικο. Η στρωμνή δεν πρέπει να είναι από υλικό που δεν μπορεί να απολυμανθεί και να καθαριστεί (άχυρο, σανό, τσιπς). Το χειμώνα, συνιστάται να κλείσετε την πόρτα στο περίπτερο με μια κουρτίνα που την προστατεύει από τον άνεμο.

Αν μιλάμε για ένα σκύλο που περιέχεται σε ένα διαμέρισμα, τότε πριν γεννήσει πρέπει να εξοπλίσει ένα κατάλληλο μέρος. Δεν πρέπει να βρίσκεται στο έδαφος ενός μπάνιου ή κουζίνας, το κατώφλι του διαμερίσματος δεν είναι επίσης κατάλληλο μέρος.

Κατάλληλο για το κουτάβι κουτάβι που είναι επενδεδυμένο με ένα πανί. Μετά την παράδοση, τα λερωμένα απορρίμματα πρέπει να αντικατασταθούν με ένα καθαρό. Έτσι ώστε το ζώο να μπορεί εύκολα να αφήσει το κιβώτιο και να επιστρέψει, χωρίς να τραυματίσει τις θηλές στις άκρες, μπορείτε να κάνετε μία πλευρά κάτω από τα άλλα και να το τακτοποιήσετε με πυκνό υλικό.

Μετά τον τοκετό, το σώμα του σκύλου πρέπει να σκουπιστεί με μια πετσέτα ή ένα μαλακό πανί που βρέχεται από ένα αδύναμο διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου, ειδικά για την προσεκτική επεξεργασία μολυσμένων χώρων.

Μην ξεχάσετε τη φροντίδα της εμφάνισης του σκύλου, ακόμα και μετά τον τοκετό, πρέπει να καθαριστεί με ένα πινέλο ή άλλη συσκευή, που χτενίζει μαλλί. Η προσεκτική στάση απέναντι στον γονέα που γεννήθηκε θα επιτρέψει να αποφευχθεί η εμφάνιση σοβαρών ασθενειών.