Νεφρική ανεπάρκεια στα σκυλιά

Η νεφρική ανεπάρκεια αναπτύσσεται συχνότερα σε μεγαλύτερα σκυλιά με οξεία και χρόνια νεφρική νόσο. Η νεφρική ανεπάρκεια είναι μια σοβαρή παθολογία στην οποία οι νεφροί σταματούν να εκτελούν τις λειτουργίες τους - καθαρισμός του σώματος των τοξινών, έκκριση υγρών, σύνθεση ορμονών, διατήρηση ισορροπίας νερού και ηλεκτρολυτών.

Ταξινόμηση της νεφρικής ανεπάρκειας

Η ασθένεια ταξινομείται ανάλογα με την ταχύτητα της παθολογικής διαδικασίας:

• οξεία?
• χρόνια νεφρική ανεπάρκεια.

Η οξεία νεφρική ανεπάρκεια εμφανίζεται ως αποτέλεσμα των τοξικών επιδράσεων διαφόρων ουσιών. Η ασθένεια συνοδεύεται από οξεία πορεία και σοβαρά συμπτώματα. Το οξύ στάδιο διαιρείται σε διάφορες μορφές:

• προρενικός - προκύπτει λόγω της εξασθενημένης παροχής αίματος στο σώμα και της πτώσης της αρτηριακής πίεσης. Είναι συχνά συνέπεια της γενικής αναισθησίας κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.
• παρεγχυματική - που εμφανίζεται με την άμεση επίδραση στο παρεγχύμα του σώματος ενός μολυσματικού ή χημικού παράγοντα.
• αποφρακτική - που εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα της απόφραξης του λογισμικού της ουροφόρου οδού. Συχνά είναι αποτέλεσμα προχωρημένης ουρολιθίας, παρασιτικής εισβολής ή παρεμπόδισης της χοληφόρου οδού.

Εάν, στην προρινική μορφή οξείας νεφρικής ανεπάρκειας σε σκύλους, η παροχή αίματος διαταράσσεται, αλλά δεν διακόπτεται τελείως, όχι περισσότερο από μερικές ώρες, τότε η δομή και η λειτουργία του οργάνου μπορούν να αποκατασταθούν. Με μεγαλύτερη παραβίαση, η δομή των ιστών καταστρέφεται και η παθολογία περνάει στην ακόλουθη μορφή - παρεγχυματική.

Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια χαρακτηρίζεται από αργή σταδιακή ανάπτυξη. Ταυτόχρονα, υπάρχει μια προοδευτική μη αναστρέψιμη απώλεια του νεφρικού παρεγχύματος, η οποία εκδηλώνεται ως παραβίαση της σπειραματικής και σωληνωτής λειτουργίας, αναπτύσσεται η ουραιμία και εμφανίζεται ανισορροπία του ύδατος-ηλεκτρολύτη και της οσμωτικής ομοιόστασης. Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια εμφανίζεται με μαζική αλλοίωση του ιστού των νεφρών.

Στάδια εξέλιξης της νόσου

Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις που περιγράφουν την εξέλιξη της παθολογίας:

• Στάδιο 1 - αντισταθμισμένο - μειώνονται μόνο οι εφεδρικές ιδιότητες των νεφρών χωρίς να διαταράσσεται η ομοιόσταση του σώματος.
• Στάδιο 2 - υπο-αντιστάθμιση - αύξηση του αζώτου και της κρεατίνης στο αίμα, παραβίαση των μερικών ιδιοτήτων του ιστού των νεφρών.
• Στάδιο 3 - μη αντιρροπούμενη - τα συμπτώματα της νόσου εκφράζονται, η περιεκτικότητα σε κρεατίνη στο αίμα υπερβαίνει τον κανόνα αρκετές φορές.
• Στάδιο 4 - τερματικό - το τελικό στάδιο κατά το οποίο παύουν να λειτουργούν τα νεφρά, το ζώο πέφτει σε κώμα και πεθαίνει.

Οι αιτίες της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας ποικίλλουν.

Αιτίες της παθολογίας

Η ασθένεια μπορεί να προκληθεί από πολλούς διαφορετικούς λόγους:

• πυελονεφρίτιδα , η οποία σε σκύλους οδηγεί στην πλήρη καταστροφή των ιστών και την αποτυχία οργάνων.
• δηλητηρίαση ως αποτέλεσμα της ζωτικής δραστηριότητας των παρασίτων ·
• κληρονομικές ασθένειες που χαρακτηρίζουν ορισμένες φυλές σκύλων, για παράδειγμα, αμυλοείδωση.
• έκθεση σε τοξικές ουσίες , συμπεριλαμβανομένων των ναρκωτικών ·
• κύστεις .
• νεοπλάσματα διαφόρων αιτιολογιών .
• πέτρες στους νεφρούς , μεγάλες ή μικρές.

Στα παλιά σκυλιά, η παθολογία προκαλείται από φυσικές εκφυλιστικές διεργασίες που συμβαίνουν στο σώμα. Δεδομένου ότι τα αίτια της παθολογίας είναι διαφορετικά, τα συμπτώματα της νόσου είναι διαφορετικά. Υπάρχουν όμως και κοινές αιτίες που οφείλονται στην αποτυχία των νεφρών.

Τα συμπτώματα της παθολογίας και οι λόγοι εμφάνισής τους

Τα αρχικά στάδια της παθολογικής διαδικασίας στα νεφρά είναι ασυμπτωματικά, καθώς οι διαδικασίες αποζημίωσης εξακολουθούν να υπάρχουν και τα υγιή κύτταρα των ιστών εκτελούν τις λειτουργίες των τροποποιημένων. Τα συμπτώματα της νεφρικής ανεπάρκειας αρχίζουν να εκδηλώνονται με την ήττα 25-30% των ιστών. Τα συμπτώματα εκφράζονται σε:

• δυσκολία στην αναπνοή λόγω συσσώρευσης οξειδωμένων προϊόντων. Η αύξηση του αριθμού τους προκαλεί μεταβολική οξέωση, που αντισταθμίζεται από αναπνευστικό αλκοολισμό που προκαλείται από ταχεία αναπνοή.
• έμετο που προκύπτει από ανισορροπία της υδατο-ηλεκτρολυτικής κατάστασης. Η ουρία και η κρεατίνη συσσωρεύονται στο σώμα, κάτι που δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με το υπεραερισμό. Ενδοτοξικότητα και προκαλεί εμετό σε σκύλους.
• δηλητηρίαση , η οποία αυξάνεται με δράση στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αρχικά, το ζώο συμπεριφέρεται ανήσυχα, τότε παρατηρείται κατάθλιψη του νευρικού συστήματος, που εκφράζεται από απάθεια, άρνηση για φαγητό. Η αύξηση της διαδικασίας οδηγεί σε επιληπτικές κρίσεις, τρόμο των άκρων. Η πιο σοβαρή συνέπεια της δηλητηρίασης με τα μεταβολικά προϊόντα είναι ο κώμας και ο θάνατος του ζώου.
• οίδημα που προκύπτει από ανισορροπία ηλεκτρολυτών, μείωση της ποσότητας πρωτεϊνών στο πλάσμα αίματος, αυξημένη πρόσληψη υγρών,
• αύξηση της διούρησης που προκύπτει από αυξημένο καταβολισμό πρωτεϊνών και αύξηση της απελευθέρωσης ενδογενούς ύδατος. Η παρεμπόδιση της ούρησης μπορεί να είναι αποτέλεσμα του αποκλεισμού του ουροποιητικού συστήματος.
• ο σχηματισμός ελκών στην στοματική κοιλότητα.
• παραβίαση της αφόδευσης .

Εάν τα συμπτώματα αυτά εκδηλωθούν σε ένα σκύλο, τότε τα 2/3 των οργάνων έχουν ήδη επηρεαστεί και η ασθένεια έχει γίνει χρόνια. Η πρόοδος της νεφρικής ανεπάρκειας στους σκύλους οδηγεί σε δυσλειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος. Κατ 'αρχάς, η αρτηριακή πίεση μειώνεται και στη συνέχεια η υπόταση μετατρέπεται σε επίμονη αρτηριακή υπέρταση.

Με τη μακροχρόνια ανουρία, τα συμπτώματα της καρδιακής ανεπάρκειας σε ένα ζώο αυξάνονται. Ενάντια στο φόντο της καρδιακής ανεπάρκειας, μπορεί να εμφανιστεί πνευμονικό οίδημα και εγκεφαλικές παθολογίες. Για τη διαφορική διάγνωση και τον προσδιορισμό της παθολογίας σε πρώιμο στάδιο, ενώ η διαδικασία καταστροφής των νεφρικών ιστών παραμένει αναστρέψιμη, χρησιμοποιούνται σύγχρονες μέθοδοι οργάνου και βιοχημικής έρευνας.

Μέθοδοι διάγνωσης της νόσου

Για την αποσαφήνιση της διάγνωσης και το στάδιο της, καθορίζονται βιοχημικές και κλινικές εξετάσεις αίματος και ούρων. Στο αίμα των σκύλων με νεφρική ανεπάρκεια, υπάρχουν ενδείξεις εξασθενημένου μεταβολισμού υδατανθράκων και ανόργανων ουσιών:

• μειωμένα επίπεδα ζάχαρης ·
• η αμυλάση αυξάνεται σημαντικά .
• γαλακτική αύξηση της αφυδατάσης - ένα ένζυμο που εμπλέκεται στο μεταβολισμό της γλυκόζης. Η αύξηση της ποσότητας του ενζύμου στο αίμα δείχνει την καταστροφή των ηπατικών κυττάρων.
• αυξημένη άμεση και ολική χολερυθρίνη, ασπαρτική αμινοτρανσφεράση , που υποδηλώνει ηπατοτοξικό σύνδρομο που σχετίζεται με νεφρική ανεπάρκεια σε σκύλους.
• το επίπεδο της ουρίας και της κρεατίνης αυξάνεται, το άζωτο - το κύριο διαγνωστικό σημάδι της παθολογίας.

Σε σκύλους με νεφρική παθολογία, αυξάνεται η δραστικότητα της κρεατινοφωσφοκινάσης, γεγονός που σηματοδοτεί προοδευτική καρδιακή ανεπάρκεια ή λήψη ορισμένων φαρμάκων. Η διαταραχή του μεταβολισμού των ορυκτών εκδηλώνεται με την αύξηση ή τη μείωση του επιπέδου ορισμένων σημαντικών ορυκτών - νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, χλώριο.

Τα νεφρά είναι το πιο σημαντικό όργανο στη ρύθμιση της ισορροπίας του φωσφόρου. Σε περίπτωση διαταραχής διήθησης στα σπειράματα των νεφρών, η εκχύλιση φωσφόρου μειώνεται. Το επίπεδο των ανόργανων ουσιών πυροδοτεί μια αλυσίδα αντισταθμιστικών αντιδράσεων, για παράδειγμα, υπάρχει αύξηση της δραστηριότητας των θυρεοειδικών ορμονών. Ο δευτερογενής υπερπαραθυρεοειδισμός είναι χαρακτηριστικός για σκύλους με νεφρική ανεπάρκεια.

Μια εξέταση αίματος σε ένα σκύλο επιβεβαιώνει τη διάγνωση της νεφρικής ανεπάρκειας, η οποία πρέπει να αποσαφηνιστεί με τη χρήση μεθοδολογικών μεθόδων έρευνας:

• Υπερηχογράφημα.
• ακτινογραφία.

Συνιστάται η διεξαγωγή τακτικών εξετάσεων όχι μόνο μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων παθολογίας, αλλά και προειδοποιητικών - σε ζώα που ανήκουν σε ομάδες κινδύνου:

• σκυλιά ηλικίας άνω των 7 ετών ·
• εκπροσώπους φυλών που έχουν προδιάθεση για νεφρική παθολογία (chow-chow, shar-pei, bull terrier).

Συνιστάται η εξέταση των ζώων από αυτές τις ομάδες μία φορά κάθε 3-6 μήνες, προκειμένου να αποφευχθεί η νόσο, να διορθωθεί έγκαιρα η διατροφή και να πραγματοποιηθεί προληπτική ιατρική θεραπεία. Ωστόσο, οι αναφερόμενες αντιδράσεις εντοπίζονται όταν έχουν ήδη επηρεαστεί περισσότερες από τις μισές λειτουργικές δομές των νεφρών. Με βάση τα ληφθέντα αποτελέσματα, αναπτύσσεται μια μεμονωμένη στρατηγική θεραπείας για το ζώο.

Μέθοδοι θεραπείας παθολογίας

Δεδομένου ότι η νεφρική ανεπάρκεια είναι αποτέλεσμα προοδευτικών παθολογιών που συνοδεύονται από μη αναστρέψιμες μεταβολές, η θεραπεία παθολογίας αποσκοπεί στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων, στην πρόληψη της εξέλιξης της νόσου και στην παράταση της ζωής του κατοικίδιου ζώου. Οι κύριες μέθοδοι αντιμετώπισης της νεφρικής ανεπάρκειας είναι:

• φαρμακευτική αγωγή ·
• διατροφή.

Ανάλογα με τα αίτια της ασθένειας, εκλέγουν και τακτικές της θεραπείας.

Φαρμακευτική θεραπεία

Η θεραπεία εξαρτάται από τους λόγους που προκάλεσαν τη δυσλειτουργία των σπειραμάτων των νεφρών. Εάν η αιτία της νεφρικής ανεπάρκειας είναι μια φλεγμονώδης διαδικασία που προκαλείται από μια αλλεργία ή μόλυνση, τότε συνταγογραφείται μια σειρά αντιφλεγμονωδών φαρμάκων - φάρμακα από την ομάδα των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων ή των αντιβιοτικών.

Για την ομαλοποίηση της ισορροπίας νερού-ηλεκτρολύτη, είναι απαραίτητο να πραγματοποιούνται εγχύσεις έγχυσης διαλυμάτων - αλατούχου διαλύματος, διαλύματος γλυκόζης, ρυθμιστικών διαλυμάτων κλπ. Για να διατηρηθεί η λειτουργία του ήπατος και της καρδιάς, συνταγογραφούνται κατάλληλα φάρμακα. Για να σταθεροποιηθεί η αρτηριακή πίεση, ο σκύλος λαμβάνει αντιϋπερτασικά φάρμακα, ηρεμιστικά, προβιοτικά για να βελτιώσει την πέψη.

Αλλεργικές αντιδράσεις και παρενέργειες στα φάρμακα παρατηρούνται σε πολλούς σκύλους με φαρμακευτική θεραπεία. Όταν συνταγογραφείτε πολλά φάρμακα ταυτόχρονα, ο γιατρός πρέπει να λαμβάνει υπόψη την αλληλεπίδρασή τους. Πολλοί θεραπευτικοί παράγοντες απεκκρίνονται από τα νεφρά και με μειωμένη νεφρική λειτουργία και μεγαλύτερη περίοδο απέκκρισης των μεταβολιτών, ο κτηνίατρος πρέπει να συνταγογραφήσει μια δόση φαρμάκων, λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα χαρακτηριστικά. Για τη ρύθμιση της δόσης που καθοδηγείται από την κάθαρση κρεατίνης. Για να μειωθεί το επίπεδο του φωσφόρου, ο σκύλος λαμβάνει φάρμακα που δεσμεύουν το ορυκτό σε αδιάλυτη μορφή, εκκρίνεται στα κόπρανα.

Παρακολουθήστε το βίντεο και μάθετε περισσότερα σχετικά με την αποτυχία των νεφρών:

Διατροφική θεραπεία

Η βάση της θεραπείας της νεφρικής ανεπάρκειας είναι η διατροφή, η οποία μπορεί να είναι και μια ανεξάρτητη μέθοδος θεραπείας και να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τη θεραπεία με φάρμακα. Ο σκύλος πρέπει να διαθέτει τροφή, η οποία παρέχει ενέργεια για τη λειτουργία του σώματος. Γι 'αυτό είναι απαραίτητο να μειωθεί η διάσπαση των πρωτεϊνών, η εξάντληση του ζώου και η εκδήλωση της αζωθεμίας.

Κατά μέσο όρο, ο σκύλος θα πρέπει να λαμβάνει ημερησίως τουλάχιστον 130-159 kcal ανά κιλό σωματικού βάρους. Η μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας έχει τα λίπη και τους υδατάνθρακες. Ως εκ τούτου, τα τρόφιμα θα πρέπει να περιέχουν μεγαλύτερη ποσότητα λίπους και υδατάνθρακες από υγιή σκυλιά. Ένα μέρος του ειδικού φαγητού ταυτόχρονα λιγότερο από τη μη διαιτητική διατροφή, γεγονός που μειώνει την πιθανότητα εμετού και διαταραχών αφόδευσης.

Οι πρωτεΐνες, που διαλύονται, προκαλούν αζωτεμία και ουραιμία. Επομένως, μια ειδική τροφή πρέπει να περιέχει πρωτεΐνες υψηλής ποιότητας σε μειωμένες ποσότητες. Αλλά διαπιστώθηκε ότι μια μικρότερη ποσότητα τροφής επηρεάζει δυσμενώς την κατάσταση του σκύλου - μειώνεται η ανοσία, οι πληγές επουλώνονται χειρότερα, το σωματικό βάρος και η σωματική δραστηριότητα μειώνεται. Ως εκ τούτου, η θεραπευτική διατροφή συνταγογραφείται στους σκύλους με τη σταθεροποίηση της κατάστασης. Πολλές εταιρείες παράγουν ειδικά τρόφιμα, όπως για παράδειγμα η διατροφική συνταγή του Hill's k / d, ειδικά για τη διατροφή των σκύλων με νεφρική ανεπάρκεια.

Εάν ο σκύλος αποδυναμωθεί, αρνείται να φάει ή κάθε φορά που συνοδεύεται από έμετο, τότε το ζώο τροφοδοτείται με καθετήρα ή οι απαραίτητες ουσίες εγχύονται με τη βοήθεια ενέσεων και εγχύσεων. Η κατάσταση ενός σκύλου με νεφρική ανεπάρκεια και η διάρκεια της ζωής του εξαρτάται όχι μόνο από την κατάλληλη θεραπεία αλλά και από τη φροντίδα των ζώων του ιδιοκτήτη του.