Το σκυλί τσίμπησε με τσιμπούρι. Τι να κάνετε

Ξεκινώντας από τις ζεστές μέρες της άνοιξης, οι άνθρωποι ξεκινούν να ξεκουραστούν έξω από την πόλη - στο ποτάμι, στο χωριό, στο δάσος. Και, φυσικά, παίρνουν μαζί τους τετράποδα κατοικίδια ζώα. Αφενός, οι υπαίθριες δραστηριότητες ωφελούν το κατοικίδιο, από την άλλη πλευρά, αυξάνεται ο κίνδυνος να επηρεαστεί από ένα τσιμπούρι. Δεν είναι όλοι οι ιδιοκτήτες σκυλιών γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν αν ένα σκυλί έχει δαγκωθεί με ένα τσιμπούρι. Πώς να είναι αν το κατοικίδιο ζώο εξακολουθεί να πληγεί αυτή την κακοτυχία;

Μήπως ένα τσιμπούρι μολύνει πάντα ένα σκυλί

Εάν λάβετε υπόψη το ίδιο το παράσιτο, τότε δεν είναι επικίνδυνο για τον σκύλο, γιατί ακόμα και με το αίμα, δεν είναι υπό την εξουσία να εξαντλεί το ζώο. Η απειλή έγκειται στο γεγονός ότι τα τσιμπούρια είναι φορείς παρασιτικών μικροοργανισμών που καθιζάνουν σε ερυθρά αιμοσφαίρια και σταδιακά τους καταστρέφουν. Πολλαπλασιάζονται πολύ εντατικά και εάν δεν πραγματοποιηθεί επείγουσα θεραπεία, μόνο το 2% των προσβεβλημένων ζώων έχει πιθανότητες επιβίωσης.

Φυσικά, τέτοιες στατιστικές φοβίζουν τους ιδιοκτήτες σκύλων, και στην περίπτωση ενός κατοικιδίου δάγκωμα, αρχίζουν να πανικοβάλλονται. Απαγορεύεται αυστηρά να το κάνετε αυτό. Πολύ συχνά, τα ζώα φέρνουν παρασιτικούς περιπάτους, αλλά ποτέ δεν αρρωσταίνουν, επειδή δεν είναι όλα τα έντομα φορείς, αλλά μόνο το ένα δέκατο αυτών είναι κατά μέσο όρο.

Μετά την αφαίρεση του τσιμπουριού, είναι απαραίτητο να παρατηρήσετε την κατάσταση του σκύλου και τυχόν αλλαγές (καταστροφή της κατάστασης) στη συμπεριφορά είναι ένας σημαντικός λόγος επικοινωνίας με τον κτηνίατρο.

Τι είναι το επικίνδυνο δάγκωμα τσιμπούρι;

Τα μικρότερα παράσιτα που μεταδίδονται με κρότωνες, διεισδύουν στα ερυθρά αιμοσφαίρια, καταστρέφουν τα κύτταρα, προκαλούν σοβαρή διαταραχή των μεταβολικών διεργασιών και σοβαρής δηλητηρίασης.

Συνήθως, τα πρώτα σημάδια της νόσου παρατηρούνται 6-10 ημέρες μετά το τσίμπημα. Αλλά η ένταση των συμπτωμάτων και η εκδήλωσή τους εξαρτάται από τη μορφή στην οποία συμβαίνει η πάθηση:

• Υπερτασική πορεία της νόσου - τα σημάδια της λοίμωξης εμφανίζονται τη δεύτερη ημέρα, η μόλυνση οδηγεί στο θάνατο ενός κατοικίδιου ζώου.
• Οι οξείες διαρροές είναι η πιο κοινή μορφή της νόσου, τα συμπτώματα εμφανίζονται σε 5-7 ημέρες.
• Η χρόνια μορφή της νόσου είναι πολύ δύσκολο να διαγνωσθεί. Το κατοικίδιο ζώο έχει σύντομο πυρετό , αδυναμία και λήθαργο, και στη συνέχεια εμφανίζεται μια περίοδος βελτίωσης. Στη συνέχεια, ο σκύλος αρνείται ξαφνικά να φάει χωρίς προφανή λόγο. Τέτοιες διακυμάνσεις της κατάστασης διαρκούν αρκετό καιρό, αλλά ακόμα η νόσος κερδίζει - το κατοικίδιο γίνεται αδύναμο, συνεχώς κουρασμένο, εξαφανίζεται η όρεξή του.

Φυσικά, οι ιδιοκτήτες έχουν μια ερώτηση: "Πώς μπορείτε να βοηθήσετε ένα σκυλί στο σπίτι;" Αλλά αυτό συμβαίνει όταν η μόνη σωστή λύση είναι να παραδώσει το ζώο στην κτηνιατρική κλινική το συντομότερο δυνατό. Μόνο μετά τη διάγνωση, ο γιατρός συνταγογραφεί κατάλληλα φάρμακα. Χωρίς αυτούς, ο σκύλος δεν έχει καμία πιθανότητα θεραπείας.

Πώς να αφαιρέσετε σωστά το παράσιτο

Όταν ο ιδιοκτήτης βρίσκει ένα τσιμπούρι από ένα κατοικίδιο ζώο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να το αφαιρέσετε από το δέρμα. Αν ανακαλύφθηκε αμέσως μετά το περπάτημα, τότε, πιθανότατα, δεν είχε χρόνο να πιπιλίζει. Συνήθως χρειάζονται 4-6 ώρες για ένα έντομο για να βρείτε τα πιο ευαίσθητα μέρη του δέρματος για να δαγκώσουν.

Εάν μετά από τακτικά βήματα για να χτενίζετε το σκυλί , τότε η ήττα του τσιμπούκι θα μειωθεί στο μηδέν, αφού όλοι οι μη ερωτηθέντες θα αφαιρεθούν με ένα πινέλο.

Αν αυτό δεν συμβεί και το παράσιτο κατάφερε ακόμα να πιπιλιστεί, τότε συνήθως βρίσκεται υπό μορφή κόκκινου σφαιριδίου από το αίμα του αίματος. Και με αυτή τη μορφή, ο κρόκος πρέπει να αφαιρεθεί, καθώς αυτό το έντομο είναι φορέας διαφόρων λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένης της εγκεφαλίτιδας. Η διαδικασία αφαίρεσης γίνεται καλύτερα στα ιατρικά γάντια.

Για το τσίμπημα που τραβιέται από το δέρμα του κεφαλιού, μπορείτε να ρίξετε λάδι σε αυτό, ή την Κολωνία. Μια σταγόνα είναι αρκετή, τότε πρέπει να περιμένετε ένα λεπτό. Αν δεν εμφανιστεί το κεφάλι, πάλι να στάζει.

Μετά από λίγα λεπτά, απαιτείται η κατασκευή ενός βρόχου από το νήμα, προσπαθήστε να πιάσετε το έντομο μαζί του όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δέρμα και περιστρέψτε το σπείρωμα προς μία κατεύθυνση. Εάν όλα γίνονται σωστά, τότε μετά από μία ή δύο στροφές το τσιμπούκι βγαίνει.

Υπάρχει μια άλλη αποδεδειγμένη μέθοδος: μια βελόνα που θερμαίνεται πάνω από τη φωτιά πρέπει να φτάσει στη θέση της κατάδυσης του proboscis. Το ακάρεα συνήθως τραβά αμέσως το κεφάλι.

Μια πολύ σημαντική προσοχή - σε καμία περίπτωση δεν τραβήξτε έξω το έντομο, καθώς μπορεί να σκάσει και να μολύνει ένα κατοικίδιο ζώο!

Η θρυμματισμένη επιφάνεια επεξεργάζεται με ιώδιο, υπεροξείδιο του υδρογόνου, φουκορκίνη ή λαμπρό πράσινο. Αξίζει κάποιος χρόνος για να παρατηρήσει το πρήξιμο που σχηματίζεται στο σημείο του δαγκώματος. Εάν με την πάροδο του χρόνου δεν υποχωρήσει, αυξάνεται το μέγεθος, κοκκινίζει ή βράζει, τότε πρέπει να δείξετε το κατοικίδιο ζώο στον κτηνίατρο.

Διάγνωση της νόσου

Είναι σαφές τι πρέπει να κάνετε μετά από ένα δάγκωμα τσιμπούρι, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα εμφανίζονται χωρίς προφανή λόγο. Σε αυτή την περίπτωση, οι ιδιοκτήτες είναι σε απώλεια για το τι συνέβη με το αγαπημένο σκυλί τους;

Το γεγονός είναι ότι η ασθένεια δεν εκδηλώνεται πάντοτε τις πρώτες ημέρες μετά το δάγκωμα. Μερικές φορές η λοίμωξη στο σώμα "υποχωρεί", περιμένοντας μια πιο κατάλληλη στιγμή όταν το σώμα του ζώου εξασθενήσει. Φυσικά, η απώλεια της όρεξης του κατοικίδιου ζώου το χειμώνα, ο ιδιοκτήτης δεν θα συσχετιστεί με το γεγονός ότι το καλοκαίρι το σκυλί χτυπάται με ένα τσιμπούρι. Αλλά είναι καλύτερο εάν ο ιδιοκτήτης θα θυμάται ένα τέτοιο γεγονός και θα είναι σε θέση να παραδώσει έγκαιρα το ζώο για εξέταση σε γιατρό.

Μια άλλη απόχρωση: ο κρόκος που φέρει τη λοίμωξη, δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν ένα υγιές έντομο. Τα αρσενικά του παρασίτου μπορούν να δαγκώσουν, αλλά να μην κολλήσουν, και να πέσουν αμέσως. Αυτή η ήττα του σκύλου είναι σχεδόν αδύνατο να παρατηρήσετε, ειδικά αν ο σκύλος είναι μεγάλος και έχει ένα σκούρο παλτό.

Μπορούμε μόνο να συστήσουμε ότι κατά την εποχή της αύξησης του αριθμού των εντόμων είναι καλύτερο να κοιτάξουμε προσεκτικά την κατάσταση του τετράποδου φίλου.

Δείτε επίσης :

• τι να κάνετε αν το κομμάτι του σκύλου ?
• πώς να βάλει ένα σκυλί να κοιμηθεί στο σπίτι .

Τα κύρια συμπτώματα του δάγκωμα τσιμπούρι σε ένα σκυλί

Τα σημάδια του τσιμπουριού πρέπει να είναι γνωστά σε κάθε ιδιοκτήτη σκύλου. Εάν το μάθημα είναι αστραπή, τότε κάτι δεν θα λειτουργήσει, στην περίπτωση αυτή, η ασθένεια κερδίζει σε οποιαδήποτε κατάσταση. Αλλά αυτή είναι μια σπάνια μορφή της νόσου, και στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει μια οξεία μορφή της ασθένειας. Συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος στους 40-42 ° C - αξίζει να σημειωθεί ότι η θερμοκρασία διαρκεί περίπου 24-48 ώρες, κατόπιν κανονικοποιείται και λίγο αργότερα αρχίζει να πέφτει. Αξίζει να ανησυχείτε αν το θερμόμετρο δείχνει λιγότερο από 38,5 C.
• Ένα άλλο κοινό σύμπτωμα είναι ο λήθαργος. Το ζώο δείχνει μικρή δραστηριότητα, δεν τρέχει σε περιπάτους, πιο συχνά ψέματα.
• Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει απόρριψη τροφής.

Τα υπόλοιπα συμπτώματα δεν εμφανίζονται απαραιτήτως, αλλά μερικές φορές υπάρχουν σε μολυσμένα ζώα:

• δυσκολία στην αναπνοή.
• ρίγη?
• βλεννώδη επιχρίσματα χλωμό?
• ο σκύλος μπορεί να βρίσκεται στην πλάτη του και να φωνάζει απατειακά (αυτό είναι μια αντίδραση στον πόνο στην κοιλιά)?
• τα θηλυκά μπορεί να αρχίσουν να αιμορραγούν από τον κόλπο.
• το κατοικίδιο ζώο μπορεί να αρχίσει να κλιμακώνεται όταν περπατά, αυτό συμβαίνει όταν τα πίσω άκρα αποτύχουν.
• σπάνια μπορεί να παρατηρηθεί δυσπεψία με τη μορφή διάρροιας και εμέτου .

Με μια σημαντική ανάπτυξη της λοίμωξης από το στόμα του κατοικίδιου ζώου αρχίζει να εκπέμπει μια σάπια μυρωδιά, τα ούρα γίνεται σκοτεινό, με ένα μείγμα αίματος.

Πρώτες βοήθειες για τσιμπήματα τσιμπουριών

Εάν ένας σκύλος έχει τσιμπήσει με τσιμπούρι, η θεραπεία δεν θα σας κρατήσει να περιμένετε! Εάν είναι δυνατόν, στο πρώτο σημάδι μόλυνσης, ο σκύλος πρέπει να μεταφερθεί στην κλινική. Αλλά τι να κάνει αν η ασθένεια έκπληκτο κάπου στο χωριό, έξω από την πόλη, μακριά από τις κτηνιατρικές υπηρεσίες; Στην περίπτωση αυτή, πρέπει να ενεργήσετε ανεξάρτητα.

Εάν το σκυλί αρνείται να φάει και να φάει, μην επιτρέψετε την αφυδάτωση. Είναι απαραίτητο να ρίχνουμε νερό στο στόμα του σκύλου κάθε 50-40 λεπτά - 50-100 ml. Με έμετο, θα είναι πιο αποτελεσματικό να δώσετε ένα κλύσμα ή υποδόρια ένεση με την ίδια ποσότητα υγρού. Έτσι, το σώμα θα λάβει την απουσία υγρασίας.

Ως επείγουσα θεραπεία, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε το σκύλο τις υποδόριες ενέσεις με γλυκόζη, βιταμίνες Β ₆ και Β ₁₂ τρεις φορές την ημέρα. Αυτό θα βοηθήσει την υποστήριξη του σώματος στην καταπολέμηση της ασθένειας, αλλά χωρίς ειδικά φάρμακα κατά των παρασίτων το σκυλί δεν θα θεραπευτεί. Η δική τους εισαγωγή χωρίς σωστή διάγνωση μπορεί να βλάψει το ζώο.

Εάν η κατάσταση είναι εντελώς απελπιστική, δεν υπάρχει τρόπος να δείξουμε το σκυλί στον κτηνίατρο και το κράτος συνοδεύεται από όλα τα προφανή συμπτώματα, μπορείτε να δώσετε στο σκύλο μια ένεση Azidine ή Veribena, υπολογίζοντας με ακρίβεια τη δοσολογία με βάση το βάρος του κατοικίδιου ζώου.

Μόλις η κατάσταση σταθεροποιηθεί, είναι πρώτα απαραίτητο να περάσει η ανάλυση του σκύλου στο εργαστήριο για να διευκρινιστεί η διάγνωση. Είναι απαραίτητο για τον γιατρό να συνταγογραφήσει θεραπεία συνδυασμού, καθώς η μη αντιμετωπισμένη λοίμωξη μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες.

Μετά από μακρά πορεία αποκατάστασης, με στόχο την αποκατάσταση της εντερικής μικροχλωρίδας, την ομαλοποίηση των δραστηριοτήτων ζωτικών οργάνων και, κυρίως, την ενίσχυση των ανοσοποιητικών δυνάμεων του σκύλου.

Η προσεκτική στάση του ιδιοκτήτη στο κατοικίδιο ζώο του θα βοηθήσει έγκαιρα να ανιχνεύσει την απειλή με τη μορφή κρότου και να αποτρέψει την εμφάνιση σοβαρών επιπλοκών.