Κράμπες σε ένα σκύλο. Τι να κάνετε

Τα αγαπημένα μας κατοικίδια - τα σκυλιά, όπως και οι άνθρωποι, εκτίθενται σε διάφορες ασθένειες και παθολογικές καταστάσεις. Μεταξύ των πολλών παθήσεων, οι ιδιοκτήτες αντιμετωπίζουν αυτό, γενικά, όχι ασυνήθιστο φαινόμενο, όπως οι σπασμοί σε ένα σκύλο. Αυτές οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι αρκετά τρομακτικές εξωτερικά και να τρομάζουν τους ανθρώπους σε μια εποχή που τα κατοικίδια ζώα, περισσότερο από ποτέ, χρειάζονται τις ενεργές ενέργειες των ιδιοκτητών. Τι μπορεί να προκαλέσει σπασμούς ενός κατοικίδιου ζώου και, κυρίως, πώς να μην χαθεί και να βοηθήσει το κατοικίδιο ζώο;

Αιτίες της σπαστικής κατάστασης

Οι περισσότεροι άνθρωποι σε αυτή την κατάσταση μπορούν να μπερδευτούν και να πανικοβληθούν. Και δεν προκαλεί έκπληξη, επειδή το ζώο πέφτει ξαφνικά, σκοντάφτισε, τα πόδια του σπρώχνονται ακούσια. Το θέαμα δεν είναι για το αδύναμο της καρδιάς. Σε μια τέτοια κατάσταση, ακόμη και ένας σκύλος με εμπειρία μπορεί να αντιδράσει λανθασμένα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, ο πανικός δεν είναι η καλύτερη λύση, μόνο η ψυχραιμία και η ταχύτητα των αντιδράσεων θα βοηθήσουν σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Τι είναι απαραίτητο να γίνει και ποιος μπορεί να είναι ο λόγος των σπασμών του σκύλου;

Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί ότι οι κρίσεις είναι παροξυσμικές μυϊκές συσπάσεις που συμβαίνουν ακούσια. Είναι ένα σύμπτωμα μιας ασθένειας. Μεταξύ των ασθενειών που συνοδεύονται από παρόμοια κατάσταση, μπορούν να επισημανθούν τα εξής:

Επιληψία. Αυτή είναι η πιο συνηθισμένη αιτία ξαφνικής συστολής των μυών. Η επιληψία είναι μια σοβαρή επικίνδυνη ασθένεια που χαρακτηρίζεται από εξασθένηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας. Η νόσος μπορεί να είναι συγγενής (κληρονομική). Επιπλέον, είναι συχνά συνέπεια των τραυματισμών στο κεφάλι, ένα σημάδι της ανάπτυξης ενός όγκου νεοπλάσματος στον εγκέφαλο ή σηματοδοτεί την παρουσία μιας φλεγμονώδους διαδικασίας. Υπάρχουν διάφορες φυλές που είναι πιο επιρρεπείς στην επιληψία, συνήθως είναι μεγάλα ζώα με μακριά μαλλιά. Επίσης, οι στατιστικές δείχνουν ότι τα αρσενικά έχουν σπασμωδικές περικοπές συχνότερα από τα θηλυκά.
Η υπογλυκαιμία είναι μια άλλη ασθένεια που μπορεί να προκαλέσει επιληπτικές κρίσεις. Τα κύρια συμπτώματα της υπογλυκαιμίας σε ανθρώπους και ζώα περιλαμβάνουν χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Συχνά, κατά τη διάρκεια της νόσου μεταβάλλονται οι μεταβολικές διεργασίες του σώματος, γεγονός που οδηγεί σε διαταραχή των νεφρών και του ήπατος του σκύλου. Οι σπασμοί που προκαλούνται από την υπογλυκαιμία, εμφανίζονται συχνά σε εκπροσώπους μικρών φυλών, καθώς και σε νεαρά ζώα, των οποίων το αδύναμο σώμα δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί πλήρως. Συχνά αυτή η ασθένεια είναι κληρονομική, οπότε όταν επιλέγετε έναν μελλοντικό γονέα απόγονο ή τον δικό σου τετράποδο φίλο, πρέπει σίγουρα να εξετάσετε το πιστοποιητικό, το οποίο αναφέρεται στην κατάσταση της υγείας, συμπεριλαμβανομένων των κληρονομικών παθήσεων που έχει ένας σκύλος.
Eclampsia . Με αυτή την ασθένεια, το επίπεδο ασβεστίου στο ζώο μειώνεται δραματικά. Σε κίνδυνο είναι τα κατοικίδια ζώα των νάνων φυλών, των νεογέννητων κουταβιών και των θηλυκών κατά την περίοδο της κύησης. Το ασβέστιο είναι ένα σημαντικό στοιχείο στο σώμα, επηρεάζει το σχηματισμό του κορσέ του οστού του ζώου, συμβάλλει στην κανονική πήξη του αίματος και όχι μόνο. Αλλά σε αυτή την περίπτωση, η έλλειψή του προκαλεί τακτική ανεξέλεγκτη συστολή του μυϊκού ιστού.
Λοιμώδη νοσήματα. Οι επιληπτικές κρίσεις μπορεί να είναι ένα σημάδι λοίμωξης διαφόρων προελεύσεων, συμπεριλαμβανομένων των ιών. Μεταξύ αυτών, η λύσσα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, η οποία μεταδίδεται σε σκύλους μέσω των βλεννογόνων μέσω επαφής. Εάν το κατοικίδιο ζώο επικοινωνεί με ένα μολυσμένο ζώο, ο κίνδυνος μόλυνσης από τη λύσσα είναι πολύ υψηλός. Μυκητιασικές και βακτηριακές λοιμώξεις, που διεισδύουν στο σώμα του σκύλου, μπορούν επίσης να προκαλέσουν μυϊκούς σπασμούς. Ανάμεσά τους, η μολυσματική αιτιολογία και η τοξοπλάσμωση είναι ιδιαίτερα σοβαρές.
Η τοξίκωση του σώματος και η ανάπτυξη φλεγμονωδών διεργασιών μολυσματικής φύσης μπορεί επίσης να είναι η αιτία μυϊκών σπασμών.

Δείτε επίσης :

Ποικιλίες σπασμών σε σκύλους

Η φύση των σπασμών εξαρτάται άμεσα από το τι τους προκάλεσε. Όταν επικοινωνείτε με την κτηνιατρική υπηρεσία, είναι απαραίτητο να περιγράψετε τη φύση των μυϊκών συσπάσεων όσο το δυνατόν ακριβέστερα, αυτό θα σας βοηθήσει να προσδιορίσετε γρήγορα την αιτία της εμφάνισής τους και να συνταγογραφήσετε μια αποτελεσματική θεραπεία. Οι κατασχέσεις χωρίζονται σε διάφορους τύπους και υπάρχουν ορισμένες διαφορές μεταξύ τους:

Σπασμοί - αδύναμες μυϊκές συσπάσεις, παρόμοιες με τις συσπάσεις, επαναλαμβανόμενες περιοδικά. Αυτός ο τύπος σπασμών συμβαίνει αρκετά συχνά και οι αιτίες αυτής της κατάστασης είναι πολλές. Κατά τη διάρκεια μιας σπασμικής κατάστασης, το κατοικίδιο ζώο δεν χάνει τη συνείδηση, αντιδρά με τη φωνή του ιδιοκτήτη και προσπαθεί να εκτελέσει εντολές.
Τονωτικές σπασμοί - όχι τόσο επικίνδυνος τύπος συστολής των μυών, που σηματοδοτεί μια αποτυχία στη δραστηριότητα του σκύλου. Ο τοξικός σπασμός δεν διαρκεί πολύ, αλλά είναι σταθερός - οι μύες αναταράσσονται αργά μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Το κατοικίδιο ζώο είναι συνειδητό σε όλο τον σπασμό, αισθάνεται μυϊκό πόνο, ως αποτέλεσμα του οποίου ο σκύλος μπορεί να ουρλιάζει , να κλαίει , να φοβάται και νευρικό.
Κλονικές σπασμοί - αυτή η συστολή μυών εναλλάσσεται με χαλάρωση, το διάστημα μεταξύ τους μπορεί να διαρκέσει από 30 έως 120 δευτερόλεπτα. Αυτή τη στιγμή, το κατοικίδιο ζώο σηκώνεται, προσπαθεί να κινηθεί, αλλά μόλις εμφανιστεί μια κρίση, ο σκύλος καταρρέει από την πλευρά του, καθώς συμβαίνει και πάλι μια ανεξέλεγκτη συστολή μυών.
Μια επιληπτική κρίση είναι ο πιο επικίνδυνος τύπος κατασχέσεων με αρνητικές συνέπειες. Ένα κατοικίδιο ζώο που υποφέρει από κρίση χάνει τη συνείδηση, ο μυϊκός ιστός είναι συνεχώς σε τεταμένη κατάσταση, η χαλάρωση συμβαίνει μόνο για λίγα δευτερόλεπτα. Συχνά, κατά τη διάρκεια μιας επιληπτικής κρίσης σε ένα σκυλί, τα μάτια παραμένουν ανοιχτά, τα οποία ακόμα φοβίζουν άλλους και οδηγούν τους ιδιοκτήτες σε σύγχυση.

Όποια και αν είναι η αιτία των μυϊκών συσπάσεων και ό, τι και αν είναι, οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις, γιατί συχνά εξαρτάται από τη ζωή του αγαπημένου φίλου τους.

Πώς να αντιμετωπίσετε σπασμούς σε ένα κατοικίδιο ζώο

Εάν ο σκύλος έχει κράμπες, το πιο σημαντικό πράγμα που απαιτείται από τον ιδιοκτήτη είναι να παραδώσει το κατοικίδιο ζώο στην κτηνιατρική κλινική το συντομότερο δυνατό. Μόνο σε κλινικό περιβάλλον μπορεί η αιτία των σπασμών σε ένα σκύλο να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστερη και να συνταγογραφείται θεραπεία.

Πριν συμβεί αυτό, μπορείτε ελαφρώς, αλλά να βοηθήσετε το κατοικίδιο ζώο σας:

Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να προσπαθήσετε να ανοίξετε το στόμα του σκύλου και να στάξετε πάνω στην επιφάνεια της γλώσσας για να χαλαρώσετε και να μειώσετε τον μυϊκό σπασμό. Αυτό μπορεί να είναι Corvalol, Valoserdin, Valokardin.

Με έντονες εντατικές συστολές προσπαθήστε ακόμη να μην ανοίξετε το στόμα του ζώου, για να δώσετε μια θεραπεία. Πιθανότατα, η προσπάθεια δεν στέφεται με επιτυχία και η ισχυρή πίεση μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμό του κατοικίδιου ζώου.

Αν υπάρχει πιθανότητα, είναι δυνατόν να μετρήσετε τη θερμοκρασία σώματος του κατοικίδιου ζώου, έτσι ώστε να μην ξοδεύετε πολύτιμο χρόνο σε αυτούς τους χειρισμούς κατά την άφιξη, αλλά ενημερώστε τους κτηνιάτρους για το αποτέλεσμα αμέσως. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να το κάνετε αυτό όταν ο σκύλος είναι σε ήρεμη κατάσταση, αλλά εάν οι σπασμοί είναι σταθεροί, είναι προτιμότερο να μην διακινδυνεύσετε, καθώς μπορείτε να σπάσετε το θερμόμετρο και να τραυματίσετε το σκυλί.
Σε περίπτωση σοβαρών επιληπτικών κρίσεων, είναι απαραίτητο να προσέξετε την ασφάλεια του άρρωστου ζώου, κρατώντας τον κατά τη διάρκεια των σπασμών, για να αποφύγετε τις απεργίες στο πάτωμα και στα γύρω αντικείμενα. Μπορείτε να μετακινήσετε το κατοικίδιό σας μακριά από αιχμηρές γωνίες και σκληρές επιφάνειες.
Κατά τη μεταφορά ενός άρρωστου ζώου που έχει κράμπα πρέπει να καλύπτεται με μια ζεστή κουβέρτα ή κάλυμμα και να πιέζεται σταθερά.

Ο ιδιοκτήτης κατοικίδιου ζώου πρέπει να προσέξει την κατάσταση του, θυμόμαστε όλες τις λεπτομέρειες - τη φύση και τη διάρκεια των μυϊκών συσπάσεων, πόσο διαρκεί το διάστημα μεταξύ των σπασμών, πώς συμπεριφέρεται το κατοικίδιο ζώο μεταξύ και άλλα πράγματα. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά θα απαιτηθούν από τους ειδικούς για να διαγνώσουν την κατάσταση του σκύλου και να επιλέξουν τα κατάλληλα μέσα.

Κατά την εισαγωγή σε ιατρικό ίδρυμα, το κατοικίδιο ζώο, στις περισσότερες περιπτώσεις, λαμβάνει αμέσως αντι-αλλεργικά φάρμακα, καθώς και θειικό μαγνήσιο. Αυτή η δράση βοηθά στην εξάλειψη των κράμπες και ανακουφίζει την κατάσταση του άρρωστου ζώου. Στη συνέχεια διεξάγεται μια ολοκληρωμένη διάγνωση με τη συλλογή όλων των απαραίτητων αναλύσεων.

Από αυτή τη στιγμή, το κατοικίδιο ζώο αρχίζει να λαμβάνει ειδική βοήθεια και μετά την κατάργηση της επίθεσης, εξαρτάται από τον ιδιοκτήτη εάν ο τετράποδος φίλος μπορεί να ανακάμψει πλήρως. Συχνά, το κατοικίδιο ζώο πρέπει να συνεχίσει να θεραπεύεται στο σπίτι, και εάν δεν τηρούνται οι συνταγές, η ζωή του σκύλου μπορεί να απειληθεί.

Είναι απαραίτητο να παρακολουθήσετε την κατάσταση του άρρωστου σκύλου, να συνεχίσετε να παρέχετε τα απαραίτητα φάρμακα, να εξασφαλίζετε την ειρήνη και την καλή διατροφή - αυτό είναι που απαιτείται από τον ιδιοκτήτη του σκύλου κατά την επιστροφή στο σπίτι.